Golosezy fortuny (Duńska bajka)

To było w Kopenhadze, w jednym z domów na East Street, niedaleko King's Newmarket, że ktoś daje dużą imprezę. Dla jednego musimy dać imprezę raz na jakiś czas, jeśli oczekuje się zaproszenia w zamian. Połowa gości była już na stołach karcianych, a reszta czekała, aby zobaczyć, co przybyłoby z zapytania o ich gospodyni:

"Co możemy teraz wymyślić?"

w górę W tym momencie ich rozmowa dostała się jak najlepiej. Między innymi mówili w średniowieczu. Niektórzy trzymają, że był to czas znacznie lepszy niż nasz własny. Rzeczywiście Radny Sprawiedliwości Kapnik bronił tej opinii z takim Duchem, że jego gospodyni objęta z nim od razu, a oboje głośno podjęli wyjątek od artykułu OERTED w Almanach, które zamieniały dawne czasy i nowe, oraz które sprzyjały naszym okresie. Jednak Radny Sprawiedliwości, który odbył, że czas Króla Hansa, około 1500 r., Była najszczęśliwszy i najszczęśliwszy wiek.

Podczas gdy rozmowa biegła i con, przerwała tylko przez chwilę przez przybycie Gazeta, w której nie było nic warte czytania, odejdziemy do pokoju płaszczowego, gdzie wszystkie okłady, laski, parasole i galoszy zostały zebrane razem. Tutaj siedział dwie pokojówki, młody i stary. Być może pomyśleli, że przyszli udział w niektórych spinszych lub wdowiech i czekali, aby zobaczyć ich dom. Jednak bliższa kontrola ujawniłaby, że nie były to zwykłe kobiety służące. Ich ręce były zbyt dobrze utrzymane na to, ich łożysko i ruchy zbyt wdzięku, a ich ubrania miały pewne śmiałe cięcie.

Były to dwie wróżki. Młodszy, choć nie dame sama, była asystentem jednej z jej panie w oczekiwaniu i została użyta do dostarczania bardziej drobnych prezentów fortuny. Starszy wyglądał dość grób. Była opieką Dame, która zawsze jest we własnej wysublimowanej osobie, aby zobaczyć jej zadania siebie, bo wie, że są dobrze zrobione.

Mówili sobie nawzajem o tym, gdzie byli tego dnia. Asystent fortuny uczestniczył tylko do kilku drobnych spraw, powiedziała, takich jak oszczędzanie nowej maski przed deszczem, zdobywając obywatelskie powitanie dla uczciwego człowieka z wywyższonego nincompoop i takich jak sprawy. Ale jej pozostałe sprawy było niezwykłego ludzkość. Te galoshezy mają tę osobliwość, że ktokolwiek ich umieszcza, natychmiast znajdzie się w każdym czasie, miejscu i warunkiem życia, który woli. Jego życzenie w odniesieniu do czasu i miejsca natychmiast zostanie przyznane, więc za kiedy mężczyzna znajdzie tutaj idealne szczęście poniżej."

"Weź moje słowo ". Powiedziała Dame Care, "będzie najbardziej nieszczęśliwy i błogosławi moment, kiedy może pozbyć się tych galosonów"

"Jak możesz powiedzieć coś takiego?" druga kobieta zawołała. "Zostawimy je tutaj obok drzwi, gdzie ktoś poprowadzi je przez pomyłkę i natychmiast będzie szczęśliwy."

, który zakończył ich rozmowę.

II. Co stało się z radnym sprawiedliwości

Robiło się późno, gdy Radny Knap postanowił wrócić do domu. Zgubiony w myśleniu o dobrych dawnych czasach króla Hansa, gdy los będzie miał go, założył galoszy fortuny zamiast własnej, i nosił je na East Street. Ale moc, która leżała w galosonach, wziął go z powrotem do panowania króla Hansa, a gdy ulice nie były wybrukowane w tamtych czasach, jego stopy zatonęły głęboko w błoto i ścinek.

"Dlaczego, jak, jak opłakany!" Radny sprawiedliwości powiedział. "Cały chodnik znikną i wszystkie światła uliczne są na zewnątrz."

jak księżyc nie miał jeszcze wystarczająco wysoki, a powietrze było nieco mgliste, wszystko wokół niego było ciemno i zamazane. Na następnym rogu latarnia wisiała przed obrazem Madonny, ale na całe światło zapewniło mu, że może też nie był tam. Tylko wtedy, gdy stanął bezpośrednio pod nim, zrobił ten obraz matki i dziecka.

"To prawdopodobnie muzeum sztuki", pomyślał, "i zapomnieli podjąć w znaku."

Dwie osoby w średniowiecznych kostiumach przekazanych przez.

"Jak dziwne wyglądali!" powiedział. "Musieli być w masquerade."

Właśnie wtedy dźwięk bębnów i pędów przyszedł, a jaskrawe pochodnie znalazły się. Radny sprawiedliwości zatrzymał się i został zaskoczony, widząc nieparzystą procesję przechodzącą, prowadził przez cały zespół perkusistów, którzy byli zręcznie drubbing. Następnie żołnierze uzbrojone z długimi łukami i kuszami. Główną osobistą procesji była kościoła rangi. Zdumiony radny zapytał, co to znaczy, a kto może być człowiekiem.

"To jest biskup Seelia" – powiedziano mu może przyjść nad biskupem? Zastanawiał się radca sprawiedliwości. Westchnął i potrząsnął głową. "Biskup? Niemożliwy. Most, który prowadził stamtąd do Pałacu, nie można go znaleźć w ogóle; W końcu na brzegu płytkiego strumienia widział łódź z dwoma mężczyznami zapytali go.

"do Holm?" Wyrzucił radny, który nie miała najsłagodniejszego pojęcia, że ​​mieszkał w innym wieku. "Chcę iść do portu Christiana na Little Market Street."

Mężczyźni na niego.

"Prosimy mi powiedzieć, gdzie jest most" – powiedział. "Jest haniebne, że wszystkie lampy uliczne są na zewnątrz, a poza tym jest tak błotnisty, aby chodzić tutaj jak w bagnie". Ale tym bardziej rozmawiał z łodzią, tym mniej zrozumieli. "Nie mogę zrozumieć swojego Bornholm Bornholm Bornholm" – powiedział w końcu i ze złością odwrócił się na nich. Ale nie mógł znaleźć mostu. Nawet ogrodzenie zniknął.

"Co za skandaliczny stan rzeczy! Jaki sposób na szukanie rzeczy! " powiedział. Nigdy nie był tak niezadowolony z własnego wieku, jak był tego wieczoru. "Myślę, że lepiej wziąć taksówkę". Ale gdzie były kabiny? W zasięgu wzroku nie było żadnego. "Będę musiał wrócić do Newmarket King's Newmarket, gdzie znajduje się stoisko taksówki, albo nigdy nie dotrę do portu chrześcijanina."

tak z powrotem na wschód ulicę i prawie chodził długość Kiedy księżyc róża.

"Dobre niebiosa, co oni tu budynek?" Płakał, gdy widział wschodniej bramę, którą w dawnych dniach stał na końcu East Street. Jednak w czasie znalazł bramę, przez którą przeszedł do tego, co jest teraz Newmarket. Ale wszystko, co widział, była duża łąka. Kilka krzewów wzrastał tu i tam, a łąka została podzielona przez szeroki kanał lub strumień. Niewiele nędznych drewnianych chatów na dalekim brzegu należał do holenderskich żeglarzy, więc w tym czasie miejsce nazywano Holenderską łąką.

"Albo widzę, co nazywa się Fata Morgana, albo jestem pijany, "Radny sprawiedliwości jęknął. "Jakie to miejsce? Gdzie ja jestem?" Odwrócił się, przekonany, że musi być bardzo chym człowiekiem. Ponownie przeszedł przez ulicę, zapłacił większą uwagę na domach. Większość z nich była z drewna, a wielu było strzechą ze słomką.

"Nie, nie czuję się w ogóle", skarżył się. "Wziąłem tylko jedną szklankę ciosu, ale nie zgadza się ze mną. Idea obsłużenia dziurkacza z gorącym łososiem! Powiem o tym poważnie do naszej gospodyni – żona agenta. Czy powinienem maszerować prosto i powiem jej, jak się czuję? Nie, to byłby w złym smaku, a poza tym wątpię, czy jej gospodarstwo domowe wciąż się obudzą. " Szukał domu, ale nie był w stanie go znaleźć.

"To straszne!" płakał. "Nawet nie rozpoznam East Street. Nie ma sklepu; Nędzne stare budy ramshackle są wszystkim, co widzę, jakbym był w Roskilde lub Ringstedt. Och, ale jestem chory! Nie ma sensu stojąc na ceremonii, ale gdzie na ziemi jest dom agenta? Ta chata nie wygląda zdalnie, ale słyszę, że ludzie w środku są wciąż obudzą. Ach, jestem rzeczywiście bardzo chorym."

Osiądło pół otwartych drzwi, gdzie światło migotało przez pęknięcie. Była to tawerna tego okresu – rodzaj Alehouse. Pokój miał wygląd kuchni z glinianą podłogą rolnika w Holstein, a ludzie, którzy siedzieli byli żeglarze, obywatele Kopenhagi i kilku uczennicy. Głęboko w rozmowie nad swoimi kubkami, zwrócili niewiele uwagi na przybyszu.

"Pardon Me", powiedział radny sprawiedliwości do Landlady, który przyszedł do niego, "ale jestem daleko od dobrego. Czy wysłałbyś kogoś za kabinę, aby zabrać mnie do portu chrześcijańskiego? Jako radny sprawiedliwości przypuszczał, że nie mogła mówić duńskim, powtórzył swoje uwagi w języku niemieckim. To i cięcie jego ubrań, przekonali kobietę, którą był obcokrajowcem. Wkrótce rozumiała, że ​​czuł się źle, i przywiózł mu kubek wody, zdecydowanie sławisz, bo narysowała go bezpośrednio z poziomu morza na zewnątrz. Radny położył głowę w dłoniach, wziął głęboki oddech i przemyślał przez wszystkie queer rzeczy, które go otoczone.

"Czy to dziś wieczorem?" Zauważył od siły przyzwyczajenia, jak zobaczył, że kobieta odkłada dużą składaną arkusz.

bez całkowitego zrozumienia go, podała mu papier. Był to drzeworyt, reprezentujący meteor widziany w nieba nad Kolonią.

"To jest bardzo stare" – powiedział radny, który stał się dość entuzjastyczny na temat jego odkrycia. "Skąd masz ten rzadki stary wydruk? Jest najbardziej interesujący, choć oczywiście cała sprawa jest mitem. W dzisiejszych czasach, takie meteory są wyjaśnione jako manifestacja północnych świateł, prawdopodobnie spowodowana przez energię elektryczną."

Ci, którzy siedzieli w pobliżu usłyszeć uwagi i spojrzeli na niego ze zdumienia. Jeden z nich wzrósł, z szacunkiem zdobił kapelusz i powiedział z najwyższą grawitacją:

"Sir, musisz być świetnym uczonym."

"Wcale" odpowiedział Radny. "Mam tylko słowo lub dwa, aby powiedzieć o rzeczach, które wszyscy powinni wiedzieć."

"Modestia jest podziwową cnotą", zadeklarowany mężczyzna. "W odniesieniu do twojego oświadczenia muszę powiedzieć, Mihi Secus VideTur, choć cieszę się, że będę zawiesić mojego Sudicznego."

"Czy mogę zapytać, kogo mam przyjemność zającia?" Radny sprawiedliwości zapytał.

"Jestem licencjatą teologii", powiedział mu mężczyzna w języku łacińskim ze sposobem ubierania się. "Oczywiście", pomyślał", jest to jakiś stary szkolny wsi, nieparzystą postać, taką jak nikt nie przychodzi teraz, a potem, w górę w Jut Land."

"To jest locus Docendi," Mężczyzna kontynuował: "Ale prześladuję cię, aby sprzyjać nam rozmowie. Oczywiście, są dobrze czytane w klasykach?"

"Och, mniej więcej", zgodził się radny. "Lubię czytać standardowe stare książki, a nowe też, z wyjątkiem tych" historii dziennych", których mamy wystarczająco dużo w rzeczywistości."

"codziennie historie?" Zapytał nasz bachelor.

"Tak, mam na myśli te współczesne powieści"

"Och", powiedział mężczyzna z uśmiechem. "Wciąż są bardzo mądrzy i są popularni wobec Trybunału. Król Hans szczególnie lubi "romans Iwain i Jaawain", który zajmuje się królem Arthur i jego rycerzami okrągłego stołu. Król był znany z jego lordami o tym."

"Cóż "- powiedział radny", nie może nadążyć za wszystkie nowe książki. Przypuszczam, że właśnie został opublikowany przez Heiberg."

"Nie", powiedział mężczyzna," Nie przez Heiberg, ale przez Gitfred Von Ghemen."

"Rzeczywiście! Co za świetną nazwę dla człowieka literackiego. Dlaczego Gotfred Von Ghemen był pierwszą drukarką w Danii."

"Tak, "mężczyzna zgodził się", jest naszym pierwszym i najważniejszym drukarką."

Dotychczas ich rozmowa miała ich rozmowę płynnie płynnie. Teraz jeden z miejscowości zaczął mówić o zarazie, które szalały jakieś lata z powrotem, co oznacza dżumę 1484 r. Radca zrozumiał go do oznaczania ostatniej epidemii cholery, więc zgodzili się wystarczająco dobrze.

Wojna Freebootera w 1490 roku była taka, że ​​nie można go przekazać. Anglicy najeźdźcy zabrali statki z naszego portu, powiedzieli, a radna sprawiedliwości, która była dobrze opublikowani w sprawie 1801 r., Męcznie pomogła im nadużywać języka angielskiego.

Potem jednak Porozmawiaj z jednej sprzeczności z inną. Godny kawaler był tak całkowicie niewielecony, że najbardziej powszechne uwagi radnego uderzyły go jako zbyt śmiały i zbyt fantastyczne. Wpatrywali się na siebie, a kiedy dotarli do impasu kawaler złamał się do łacińskiej, w nadziei, że będzie lepiej zrozumiał, ale to nie pomogło.

Landlady wyrwana w rękawie radnego i zapytał go: "Jak się teraz czujesz?" To przymusowe przypomniało mu wszystkie te rzeczy, które szczęśliwie zapomniał w upale swojej rozmowy.

"Miłosierne niebo, gdzie jestem?" zastanawiał się, a myśl sprawiła, że ​​zawroty głowy.

"Pijemy Claret Wine, Mead i Bremen Beer," Jeden z gości krzyknął", a ty pić z nami."

Wchodzą dwie dziewczyny, a jedna z nich nosiła czapkę dwóch kolorów. Napełnili okulary i wykonali jawnie. Radca poczuł się zimne dreszcze w górę iw dół jego kręgosłupa. "Co to wszystko jest? Co to wszystko jest?" Jęknął, ale pij z nimi, on musi. Przytłaczyli go swoim miłym intencjami, dopóki nie rozpaczili, a kiedy jeden człowiek wymawiał go pijany, nie wątpił w to najmniej. Zapytał tylko, że dostają go Droschke. Potem myślali, że mówi po rosyjsku.

Nigdy wcześniej nie był w tak niskiej i wulgarnej firmie! "Można by pomyśleć, że kraj upłynął z powrotem do barbarzyństwa", powiedział sobie. "Jest to najbardziej straszny moment mojego życia".

Potem przyszło mu do niego, aby ześlizgnąć się pod stołem, czołgać się do drzwi i spróbuj wymknąć się, ale tak, jak zbliżał się do progu jego Towarzysze odkryli go i próbowali wyciągnąć go ze stóp. Jednak przez wielkie szczęście odciągnęli swoje galosły, a z nimi – całe zaklęcie.

Radny sprawiedliwości Teraz wyraźnie widziała lampę uliczną paląc przed dużym budynkiem. Znał budynek i inne budynki w pobliżu. To była wschodnia ulica, jak wszyscy wiemy dzisiaj. Leżał na chodniku z nogami przeciwko bramie, a po drodze noc strażnika Sat szybko śpią.

"Miłosierne niebiosa! Czy leżałem tutaj na ulicy? " Radny sprawiedliwości powiedział. "Być pewnym, to East Street. Jak błogosławiasty jasno i jak wygląda kolorowy wygląd. Ale jaki straszny efekt, że jedna szklanka ciosu musiała mieć na mnie."

dwie minuty później siedział w kabinie, a także w drodze do portu Christiana. Ponieważ przypomniał sobie cały przerażenie i cierpienie, do którego został poddany, z całego serca zatwierdzony obecnie, nasz własny większy wiek. Ze wszystkimi jego niedociągnięciami było znacznie preferowane w tym wieku, w którym niedawno potknął się. I to, myślał, że radny sprawiedliwości był dobry zdrowy rozsądek.

III. Przygoda w Watchman's

"Dlaczego oświadczam! Jest para galosonów – powiedział Watchman. Muszą należeć do porucznika, który mieszka tam na najwyższym piętrze, bo leżą przed drzwiami. " Światło wciąż spalone na piętrze, a uczciwy facet był doskonale chętny do zadzwonienia dzwonka i zwrócić na przecięcia. Ale nie chciał przeszkadzać innym najemcom w domu, więc nie zrobił tego.

"Musi być całkiem wygodnie noszenie takich rzeczy" – powiedział. "Jak miękka skóra czuje się". Doskonale dopasowali stopy. "Co za dziwny świat, w którym żyjemy. Porucznik może odpocząć w jego miękkim łóżku, a jednak tam idzie, stymulowanie i od jego okna. Jest dla ciebie szczęśliwy człowiek! Nie ma żony, a on nie ma dziecka, a każdej nocy idzie na imprezę. Och, gdybym był tylko na swoim miejscu, co byłby szczęśliwy człowiek, byłbym."

Tak jak wyraził swoje życzenie, galoszy przekształciły go w porucznik, ciało i duszę, a tam stał pokój na piętrze. Między palcami trzymał arkusz różowy papier, na którym porucznik właśnie napisał wiersz. Kim jest tam, co nie miała czasu w życiu poetyckim? Jeśli pisze swoje myśli, podczas gdy ten nastrój jest na niego, poezja jest trafna, żeby się z tym przyszła. Na papierze napisano:

Gdyby tylko byłem bogaty

Gdyby tylko byłem bogaty; Często mówiłem w modlitwie

Kiedy byłem, ale mały chłopak bez dużo opieki

Gdybym był bogaty, żołnierz, który byłby

z mundurem i mieczem, najnowocześniejszym;

w końcu oficer Byłem, moje życzenie, które dostałem, ale bycie bogaci, nie był mój partia; ;

Darling Child of Seven pocałował moje usta

dla mnie Byłem bogaty z bajkami, widzisz

z pieniędzmi Byłem biedny, jak biedny może być,

, ale lubiła opowiedziane opowiem
to sprawiło, że bogaci, ale – niestety – nie ze złotem; Mała dziewczynka Siedem jest teraz Targami Lady; Opieka, ale jestem słaba i cicha; Przyznam, że nie ośmielam się.

, kogo kocham, jeśli nadal rozumiesz

, a następnie przeczytaj ten wiersz z dalekiej ziemi mojej młodości, podobnie jak najlepiej, że nigdy nie znasz mojego bólu.

Jestem nadal słaba, moja przyszłość ciemna I próżno, ale może, panie, błogosławisz jej!

tak, człowiek zakochany pisze wiele wiersza, że ​​człowiek we właściwym umyśle nie drukuje. Porucznik, jego miłość i jego brak pieniędzy – jest dla ciebie wieczny trójkąt, złamane życie, które nigdy nie może być kwadraty. Porucznik znał go zbyt dobrze. Pochylił głowę do okna i westchnął i powiedział:

"Biedny zegarka tam na ulicy jest znacznie szczęśliwszym człowiekiem niż ja. Nie wie, co dzwonię. Ma dom. Ma żonę i dzieci, które płaczą z nim w jego smutkach i dzielą się w jego radości. Ach, byłbym szczęśliwszy, gdybym mógł handlować miejscami z nim, bo jest o wiele bardziej szczęśliwy niż jestem."

natychmiast, strażnik był znowu. Galoszy przekształciły go w porucznik, jak widzieliśmy. Był znacznie mniej stracony tam i wolał być tylko tym, czym był. Więc Watchman odwrócił się do Watchana.

"Miałem zły sen", powiedział. "Dość dziwnie, fanceptłem, że byłem porucznikiem, a ja nie podobało mi się trochę. Tęskniłem za żoną i naszymi młodzieńczymi, którzy prawie udusić mnie do swoich pocałunków. Galoszy były nadal na nogach, gdy oglądał gwiazdę upadku na niebie.

"Idzie" – mruknął. "Ale jest tak wielu, których nigdy nie zostanie pominięta. Chciałbym spojrzeć na te drobiazgi w bliskiej odległości. Chciałbym szczególnie widzieć księżyc, który nie jest rzeczą, aby zgubić się w rękach. Student, dla którego moja żona się myje, mówi, że kiedy umrzemy, latamy z gwiazdą do Gwiazdy. Nie ma w tym słowa prawdy. Ale byłoby miło, tylko to samo, gdybym mógł wziąć trochę daleka przez niebo. Moje ciało może pozostać tutaj na schodach dla wszystkich, z którymi się obchodzi. Galoszy fortuny zachowuje nas dwa razy. Po prostu słuchaj tego, co stało się z tym Watchmanem.

Wszyscy wiedzą, jak szybka para może zabrać nas. Albo rzuciliśmy się w pociągu lub poślizgnęliśmy stemosową przez ocean. Ale to wszystko jest jak chód lenistwa, lub tempo ślimaka, w porównaniu z prędkością światła, która podróżuje dziewiętnaście milionów razy szybciej niż najszybszy koń wyścigowy. Jednak elektryczność porusza się jeszcze szybciej. Śmierć jest szokiem elektrycznym do serca, a dusza ustawiła wolne podróże na skrzydłach elektrycznych. Światło słoneczne trwa osiem minut i kilka sekund, aby podróżować blisko sto milionów mil. Na skrzydłach energii elektrycznej dusza może zrobić tę samą podróż w kilku chwilach, a do solidnej duszy wolne od ciała niebiańskie są tak blisko jak domy przyjaciół, którzy mieszkają w tym samym mieście z nami, a nawet w tym samym miejscu sąsiedztwo. Jednak to elektryczne pasuje nas przed naszymi ciałami na zawsze, chyba że Watchman, zdarzymy się nosić galoszy fortuny.

w ciągu kilku sekund Watchman wziął na jego kroku dwieście sześćdziesiąt sześćdziesiąt tysiąc mil do księżyca. Jak wiemy, ten satelita jest wykonany z wielu lżejszych materiałów niż ziemia i jest tak miękki jak świeżo upadł śnieg. Watchman wylądował w jednej z licznych górskich pierścieni, które wszyscy wiemy z dużej mapy księżyca Doctor Maedlera. W obrębie ring był wielką miskę, w pełni cztery mil głębokości. Na dole tej miski położyło miasto. Możemy dostać trochę pomysł na to, czego wyglądało, jak wylewając biel jajka do szklanki wody. Miasto zostało wykonane z rzeczy jako miękkich jak albumen jaj, a jego forma była podobna, z półprzezroczystymi wieżami, kamegami i tarasami, wszystkie pływające w cienkim powietrzu.

nad głową Watchmana wisiało naszą ziemię, jak Ogromna matowa czerwona piłka. Wokół niego zauważył tłumy istot, które niewątpliwie odpowiadały mężczyznom i kobietom ziemi, ale ich wygląd był zupełnie inny niż nasz. Mieli także swój własny sposób mówienia, ale nikt nie mógł się spodziewać, że dusza zestrzełu ich zrozumie. Niemniej jednak bardzo dobrze zrozumiał język ludzi na Księżycu. Spotykali się o naszej ziemi i wątpiąc, czy może być zamieszkany. Powietrze na ziemi, twierdzili, muszą być zbyt grube dla każdego inteligentnego księżyca-człowieka, który tam mieszka. Tylko księżyc był zamieszkany, zgodzili się, że była to pierwotna kula, na której mieszkali ludzie ze Starych Świata.

Teraz wróć do East Street, aby zobaczyć, jak tworzy się ciało Strażnika na zewnątrz. Martwe leżało, na krokach. Jego poranna gwiazda, ten kolczasty klub, który wąż niesie, spadł z jego rąk, a jego oczy były odwrócone w kierunku księżyca, że ​​jego uczciwa dusza bada.

"Co to za godzinę, Watchman?" zapytał przechodnie. Ale nigdy nie odpowiedziała. Dał strażnikowi bardzo lekki uścisk nosa i nad tym przewrócił. Połóż ciało na pełnej długości, rozciągnięte na chodniku. Mężczyzna był martwy. Dał ten, który ulepszył go straszny strach, bo Watchman był martwy i martwy, że pozostał. Jego śmierć została zgłoszona i zbadana. W miarę jak dzień jego ciało zostało zabrane do szpitala.

To byłoby ładne, jeśli dusza powinna wrócić, a na całym prawdopodobieństwie poszukuje swojego ciała na East Street i nie znajdziesz go. Być może najpierw spieszyć się na posterunek policji, obok biura katalogowego, gdzie może reklamować się za zagubione artykuły i przebiegłe ze szpitala. Ale nie musimy się martwić. Dusza sama sama jest mądra. To ciało, które sprawia, że ​​jest głupi.

Jak powiedzieliśmy wcześniej, ciało Watchman zostało zabrane do szpitala. Włożyli go w pomieszczeniu, które można myć i naturalnie galoszy były przede wszystkim. To przyniosło duszę z powrotem posmak, a w błysku Watchman wrócił do życia. Przysiągł, że była najbardziej straszną noc, jaką kiedykolwiek doświadczył, a on nigdy więcej nie przejdzie go, nie, nie dla dwóch groszy. Ale to było koniec i zrobione. Pozwolono mu opuścić ten sam dzień, ale galoszy pozostały w szpitalu.

IV. Wielki moment, a najbardziej niezwykła podróż

każdy w Kopenhadze wie, jak wygląda wejście do szpitala Frederic, ale jak niektórzy ludzie, którzy czytają tę historię, nie byli w Kopenhadze, musimy opisać Budynek – krótko je i płacą niewiele wizyt na zewnątrz. Część ciała, którą mieli większość trudności w ściskaniu, była głowa. W tym często dzieje się na świecie, małe głowy były najbardziej udane. Tyle z naszego opisu Poza deszczem wylany w dół. Ale pomimo tych trudności był pochylony po wyjściu na ćwierć godziny. Nie było potrzeby, aby odracy wiedział o tym, pomyślał, gdyby mógł po prostu prześliznąć przez ogrodzenie. Połóż galoshezy, że Watchman zapomniał, a gdy Interne nie miał pojęcia, że ​​byli galosonymi fortuny, wiedział, że stają go w dobrej ściganiu w deszczu. Więc go przyciągnął. Teraz pytanie brzmiało, czy mógłby wycisnąć między barami, sztuczką, której nigdy wcześniej nie próbował. Tam stał, w obliczu ogrodzenia.

"Chciałbym dobroć, miałem głowę," powiedział, a jego głowa była znacznie zbyt duża i gruba na przestrzeń, natychmiast wsunął się szybko i z największą łatwością. Galoszy widział do tego. Wystarczy zrobić teraz, żebyś wycisnąć jego ciało po głowie, ale to nie pójdzie. "Uff!" dyszał: "Jestem zbyt gruby. Myślałem, że moja głowa byłaby najgorszą trudnością. Nie, nigdy nie przejdę."

Szybko próbował ponownie pociągnąć głowę, ale nie można go zrobić. Mógł łatwo przenieść szyję, ale to było wszystko. Najpierw jego gniew rozszerzył się. Potem jego duchy spadły do ​​zera. Galoszy fortuny zdobniły go w strasznej poprawce i niewieliymi nie wystąpił mu, aby sobie z tego życzy. Nie, zamiast życzyć, aby walczył i udał się, ale nie mógł skłonić się z miejsca. Wylany deszcz; nie może być wizyta na ulicy; I nie mógł dotrzeć do dzwonka przy bramie. Jak mógł się uwolnić? Był pewien, że będzie musiał tam zostać tam do rana, i że musieliby wysłać do kowala do złożenia przez żelazne pręty. Zajmie to trochę czasu. Wszyscy chłopcy w szkole w całej drodze byliby i krzyczą, a cała populacja "Nyboder", gdzie mieszkali wszyscy marynarze, okazały się zabawy widzenia mężczyzny w pręgii. Dlaczego, narysowałby większy tłum niż ten, który poszedł zobaczyć mecze zapaśnicze mistrzostw w zeszłym roku.

"Huff!" Dyszed, "krew pędzi do mojej głowy. Zeświruję! Tak, idę zły! Och, gdybym był już wolny, a z tej poprawki, a potem byłbym w porządku."

To było to, co powinien powiedzieć na pierwszym miejscu. Nigdy wcześniej powiedział, że jego głowa była wolna, a on rzucił wewnątrz, wciąż oszołomiony przez strach, który dał mu galoszy fortuny. Ale nie myśl, że to był koniec. Nie! Najgorsze było jeszcze przyszło Tego wieczoru było występowanie w małym teatrze w Kannajskiej ulicy. Dom był pakowany, a publiczność była naszym przyjacielem, interne, najwyraźniej nikt gorzej na jego przygodę w nocy wcześniej. Ponownie założył galoszy. W końcu nikt ich nie twierdził, a ulice były tak błotniste, że pomyślał, że stają go w dobrym stead.

w teatrze prezentowany był nowy szkic. Nazywano to "okulary mojej babci i musiał zrobić z parą okularów, które umożliwiły każdemu, kto nosił je, aby czytać przyszłość z twarzy ludzi, tak jak wróżka wróżka odczytuje go z kart.

pomysł zajmowany jego umysł bardzo dużo. Chciałby posiadać taką parę okularów. Prawidłowo używany, mogą umożliwić widząc w sercach ludzi. Pomyślał, że byłby znacznie bardziej interesujący niż przewidziany, co się stanie w przyszłym roku. Przyszłe wydarzenia byłyby znane w odpowiednim czasie, ale nikt nigdy nie poznałby tajemnic, które leżą w sercach ludzi.

"Spójrz na tych panie i panów w pierwszym rzędzie" – powiedział do siebie. "Gdybym mógł zobaczyć prosto w ich sercach, jakie sklepy rzeczy – jakie wspaniałe sklepy pełne towarów by się widzi. I jak moje oczy rążyłyby o tych sklepach. W każdym kobiecym sercu bez wątpienia powinienem znaleźć kompletne zakładzie młynów. Siedzi, którego sklep jest pusty, ale dobre sprzątanie nie zrobi to żadnej krzywdy. I oczywiście niektóre sklepy byłyby dobrze zaopatrzone. Ach, "westchnął:" Wiem, że jeden, gdzie wszystkie towary są z najlepszej jakości, a to tylko mi się spełnia, ale-niestety i alack – jest już sklepikarz, a on jest już jedynym złym artykułem w cały sklep. Wielu by powiedział: "Nie wejdziesz?" I chciałbym. Przeszedłbym jak ładna mała myśl przez swoje serca."

Galoszy zabrali go na Jego Słowo. Internet skurczył się niemal niczym i wyruszył w najbardziej niezwykłą podróż przez serca wszystkich widzów w pierwszym rzędzie. Pierwsze serce, w którym weszł, było to, że pani, ale na początku pomylił go na pokój w instytucie ortopedycznym lub szpitalu, gdzie tynk odlewy zdeformowanych kończyn jest zawieszony na ścianach. Jedyną różnicą było to, że w szpitalu, które odlewy zostały wykonane, gdy pacjenci wszedł, podczas gdy te rzuty, które były trzymane w sercu, zostały wykonane, gdy dobrzy ludzie odeszli. Dla każdej fizycznej lub psychicznej winy znajomych straciła, został starannie przechowywany.

Szybko mijał do serca innej kobiety, która wydawała się wielką świętą katedrą. Na wysokim ołtarzu trzepotał białą gołębicą niewinności, a Interne spadnie na kolana, z wyjątkiem tego, że musiał się spieszyć do następnego serca. Jednak nadal słyszał rolkę narządową. I czuł, że zrobił nowego i lepszego człowieka – człowiek nie jest zbyt niegodny wejścia do następnego sanktuarium. To była słaba garret, gdzie matka leżała źle, ale przez okna słońce świeciło, ciepłe i jasne. Urocze róże kwitnął w małym drewnianym pudełku na dachu, a dwa bluebirds śpiewał szczęśliwego dzieciństwa, podczas gdy chora kobieta modlił się o błogosławieństwo na swojej córce.

Następnie interne pełzał na ręce i kolana Przepełniony sklep mięsny. Było mięso, więcej mięsa i mięsa samego, gdziekolwiek spojrzał w tym sercu bogatego, szanowanego człowieka, którego nazwisko można znaleźć w katalogu.

Następnie wszedł do serca żony tego mężczyzny, I stary łóżeczek z bębnem, który go znalazł. Her husband’s portrait served as a mere weathervane, which was connected with the doors in such a way that they opened and closed as her husband turned round.

Then he found his way into a cabinet of mirrors such as is to be seen at Rosenborg Castle, though in this heart the mirrors had the power of magnifying objects enormously. Like the Grand Lama of Tibet, the owner’s insignificant ego sat in the middle of the floor, in admiring contemplation of his own greatness.

After this he seemed to be crammed into a narrow case full of sharp needles. “This,” he thought, “must certainly be an old maid’s heart,” but it was nothing of the sort. It was the heart of a very young officer who had been awarded several medals, and of whom everyone said, “Now there’s a man of both intellect and heart.”

Quite befuddled was the poor interne when he popped out of the heart of the last person in the front row. He could not get his thoughts in order, and he supposed that his strong imagination must have run away with him.

“Merciful heavens,” he groaned, “I must be well on the road to the madhouse. And it’s so outrageously hot in here that the blood is rushing to my head.” Suddenly he recalled what had happened the night before, when he had jammed his head between the bars of the hospital fence. “That must be what caused it,” he decided. “I must do something before it is too late. A Russian bath might be the very thing. I wish I were on the top shelf right now.”

No sooner said, than there he lay on the top shelf of the steam bath. But he was fully dressed, down to his shoes and galoshes. He felt the hot drops of condensed steam fall upon him from the ceiling.

” Hey!” he cried, and jumped down to take a shower. The attendant cried out too when he caught sight of a fully dressed man in the steam room. However, the interne had enough sense to pull himself together and whisper, “I’m just doing this because of a bet.”

But the first thing he did when he got back to his room was to put hot plasters on his neck and his back, to draw out the madness.

Next morning he had a blistered back and that was all he got out of the galoshes of Fortune.

V. THE TRANSFORMATION OF THE COPYING CLERK

The watchman-you remember him-happened to remember those galoshes he had