Little Tuk (Duńska bajka)

mały tuk! Dziwna imię, aby mieć pewność! Jednak nie było prawdziwego imienia małego chłopca. Jego prawdziwe imię było Carl; Ale kiedy był tak młody, że nie mógł mówić wyraźnie, zwykł nazywać się Tuk. Trudno byłoby powiedzieć, dlaczego, ponieważ wcale nie jest "Carl"; Ale nazwa tak dobrze jak każda, jeśli tylko ją wie.

Mały Tuk został w domu, aby dbać o swoją siostrę Gustavę, która była znacznie młodsza od samego siebie; i miał też nauczyć się jego lekcji. Oto dwie rzeczy do zrobienia w tym samym czasie i nie spełniały się nawzajem. Biedny chłopiec siedział ze swoją siostrą na kolanach, śpiewając do niej wszystkie piosenki, których znał, a jednocześnie dając, teraz, a potem spojrzenie na jego geografię, która świeciła obok niego. Przez jutro Morning musi znać imiona wszystkich miast w Seelia i być w stanie opowiedzieć o nich wszystko, co można powiedzieć.

Jego matka przyszła wreszcie i wziął małą Gustavę jej ramiona. Tuk pobiegł szybko do okna i czytania i czytania, dopóki nie przeczytał jego oczu – na to było ciemno, a jego matka nie mogła sobie pozwolić na zakup świec.

"Idzie tam starej prażą w dół Lane – powiedziała matka, jak wyglądała przez okno. "Ledwo się nie przeciągnęła, biedna rzecz; A teraz musi nosić to ciężkie wiadro z pompy. Bądź dobrym chłopcem, małym Tukem i biegnijcie, aby pomóc biednym stworzeniu, nie będziesz?"

i Little Tuk szybko biegli i pomogły znieść wagę wiadra. Ale kiedy wrócił do pokoju, był dość ciemny. Nic nie zostało powiedziane o świecy i nie było żadnego użycia do życzenia jednego; Musi iść do jego małego łóżka, który został wykonany ze starej osadnicy Nie mógł ponownie przeczytać książki, ponieważ powinien wykonać prawa, dla pragnienia światła. Więc umieścił książkę geograficzną pod poduszką. Ktoś kiedyś powiedział mu, że pomogłoby mu cudownie pamiętać jego lekcję, ale nigdy jeszcze nie odkrył, że można to polegać na nim.

tam leżał i myśli i myśli, aż od razu poczuł się Choć ktoś delikatnie uszczelnił usta i oczy pocałunkiem. Spał, a jednak nie spałem, bo zdawał się widzieć łagodne łagodne, miłe oczy, i usłyszeć jej powiedzieć: "Byłoby to wstyd, ponieważ nie znasz lekcji do jutra, Mały Tuk. Pomogłeś mi; Teraz pomogę ci, a nasz Pan pomoże nam oboje."

All in gdy liście książki zaczęły szeleścić pod głową Mała Tuk, a on usłyszał coś pełzającego pod poduszką.

"cuck, cuck, cuck!" zawołał kółko, gdy wkradła się do niego. (Pochodziła z miasta Kjöge.) "Jestem Kjöge Hen", powiedziała. A potem powiedziała mu, że wielu mieszkańców małego miasta zawarte, a o bitwie, która kiedyś tam była tam, i jak teraz nie warto wspomnieć, było tak wiele większych rzeczy.

Scratch, Scratch ! Krbleyy! A teraz wspaniały drewniany ptak skoczył na łóżko. Był to popinjay z ziemi strzelanki w Præstö. Uważał liczbę mieszkańców w Præstö i odkrył, że było tak wielu, jak miał paznokcie w swoim ciele. Był dumnym ptakiem. "Thorwaldsen mieszkał w jednym rogu Præstö, blisko mnie. Czy nie jestem ładnym ptakiem, wesołym popinjay?"

A teraz mały tuk nie leżał już w łóżku. W każdej chwili był na koniu, a on poszedł, galop, galop! Wspaniały rycerz, z jasnym hełmem i machającym pióropuszem, -a Rycerz Olden, -Held go na swoim konia; A oni jechali razem, przez drewno starożytnego miasta Vordingborg, a kiedy znów było wspaniałe i zajęte miastem. Wysokie wieże zamku króla wzrosły na niebo, a jasne światła widziano lśniące przez okna. W środku była muzyka i Merysaking. Król Waldemar prowadził do szlachetnych panie z jego sądu, aby z nim tańczyć Samotna wieża pozostała do oznaczenia miejsca, w którym stał zamek królewski. Ogromne miasto skurczyły się w biednym, średniego wyglądającym małym miasteczku. Uczniowie, wychodzący ze szkoły z ich geograficznymi książek pod ramionami, powiedział: "Dwa tysiące mieszkańców"; Ale to był zwykły pochwalić się, bo miasto nie było prawie tak wielu.

i Little Tuk leżą w swoim łóżku. Wiedział, czy marzy, czy marzy, czy nie, ale znowu był jakiś bok.

"Little Tuk! Mały Tuk! płakał głos; Był to głos młodego marynarza chłopca. "Przychodzę przynieść ci powitanie z Korsör. Korsör to nowe miasto, żywe miasto, parowce i autokary pocztowe. Kiedyś ludzie nazywali to niskim, brzydkim miejscem, ale oni już nie robią.

"" Mieszkam nad morzem", mówi Korsör; "Mam szerokie highroads i ogrody przyjemne; I daliłem narodziny poeta, również dowcipny, który jest więcej niż wszyscy poeci. Kiedyś myślałem o wysłaniu statku w całym świecie; Ale nie zrobiłem tego, chociaż równie dobrze mogłem. Mieszkam tak przyjemnie, blisko portu; I jestem pachnący z perfumami, ponieważ najpiękniejsze róże kwitną o mnie, blisko moich bram. Ale za chwilę zniknęli; Zielone liście rozprzestrzeniają się i zagęszczone – idealny gaj dorastał nad jasnymi wodami zatoki, a nad gaj wzrastał dwa wysokiwieciane wieże wspaniałego starego kościoła. Z boku wzgórza trawa tryskowała fontannę w tęczowych strumieniach, z wesołym, muzycznym głosem i blisko obok siedział króla, ubrany w złotą koronę na jego długie ciemne włosy. To był król Harar sprężyn; I trudno było miastem Roskilde (fontanna HRAAR). I na wzgórzu, na szerokiej autostradzie, poszedł wszystkich królów i królowych Danii, noszących złote korony; Ręka w ręku przekazali w kościele, a głęboka muzyka narządu zmieszała się z czystym falowaniem fontanny. Dla prawie wszystkich królów i królowych w Danii leżały w tym pięknym kościołem. I mały tuk zobaczył i słyszeli to wszystko.

"Nie zapomnij o miastach", powiedział King Harar.

, a następnie wszystkie zniknęły; Chociaż gdzie poszedł, wiedział. Wydawało się, że obracając liście książki.

A teraz stał przed nim starej kobiety chłopskiej z Sorö, ciche małe miasteczko, w którym trawa rośnie na samym rynku. Jej zielony płótno fartuch został rzucony na głowę i plecy, a fartuch był bardzo mokry, jakby pada deszcz mocno.

"I tak," powiedziała. I powiedziała wieloma ładnymi rzeczami z komedii Holbergu i recytowali balladami o Waldemar i Absalonie; W Holbergu założył akademię w swoim rodzinnym mieście.

wszystko na raz kuledowała się i kołysała głowę, jakby była żaby na wiosnę. "KOAX!" płakała ona; "Jest mokry, zawsze jest mokry i jest tak samo jak grób w Sorö". Zmieniła się w żabę. "KOAX!" I znowu była starą kobietą. "Musi się ubierać według pogody", powiedziała.

"Jest mokry! to jest mokre! Moje rodzinne miasto jest jak butelka; Idzie w korku, a przez korka trzeba wyjść. W dawnych czasach mieliśmy najlepsze z ryb; Teraz mamy świeżych, różowych policzkowych chłopców na dnie butelki. Tam uczą się mądrości, greckiego i hebrajskiego! Kaax!"

Brzmiało to dokładnie tak, jakby żaby były croaking, lub jakby ktoś chodził nad wielkim bagnem z ciężkimi butami. Więc męczący był jej ton, wszystko w tej samej notwieniu, że mały Tuk spadł szybko; I bardzo dobra rzecz, była dla niego Jego młodsza siostra Gustava, z jej niebieskimi oczami i pierścieniami lniczymi, wzrosła w wysoką, piękną dziewczynę, która, choć nie miała skrzydeł, mogłaby latać; i oddalają się teraz nad Seeland – nad zielonymi lasami i niebieskimi wodami.

"Hark! Słyszysz kutas, mały tuk? "Cock-a-Doodle-rób!" Fowlowie latają tu z Kjöge, a ty będziesz mieć farmyard, wspaniały, wspaniały podwórze drobiu! Nigdy nie będziesz cierpieć głodu ani nie chcesz. Złota gęś, ptak dobra, będzie twoja; staniesz się bogatym i szczęśliwym człowiekiem. Twój dom wznosi się jak wieże króla Waldemara i bądź bogato pokładony posągami, takich jak Thorwaldsen w Præstö.

"Rozumiem mnie dobrze; Twoje dobre imię ponosi wokół świata, podobnie jak statek, który miał pływać z Korsör, aw Roskilde będziesz mówić mądrze i mądrze, mądrze, mały tuk, jak król Harar; A kiedy w końcu kłamiesz w swoim spokojnym grobie, będziesz spać jak cicho -"

", jakbym śpiący w Sorö "- powiedział Tuk, i obudził. To był jasny poranek i nie mógł sobie przypomnieć jego sen, ale nie było konieczne, aby powinien. Nie ma potrzeby wiedzieć, co będzie żył, aby zobaczyć Czytał swoją lekcję i stwierdził, że doskonale znał miasta Wsparcie. Niech Pan wypełnia twoje najjaśniejsze i najpiękniejsze marzenia! Wiem, że będzie."

Mały Tuk zapomniał, co marzył, ale to nie miało znaczenia. Było jeden powyżej, który wiedział wszystko.