Bajki ludowe
Bajki autorskiei Co się stało następne, moje dzieci, czy to prawda, czy nie, stoi napisane w starożytnych piosenkach, które będziesz czytany przez pewnego dnia. I wspaniałe stare piosenki, które są napisane w wielkim starym wersecie; I nazywają ich piosenkami Orpheusa lub Orphics, do dziś. Mówią, jak bohaterowie przybyli do Afetai, po drugiej stronie zatoki i czekali na wiatr południowo-zachodni i wybrali się kapitanem z ich załogi: i jak wszystko wezwał Heracles, ponieważ był najsilniejszy i najbardziej ogromny; Ale Heracles odmówił i wezwał Jasona, ponieważ był najmądrzejszym z nich wszystkich. Więc Jason został wybrany kapitan; A Orfeusza wyskakował stos drewna i zabił byka i zaoferował go Herze i nazywał wszystkimi bohaterami, aby stać wokół rundy, głowa każdego mężczyzny ukoronowana oliwką i uderzyła mieczem w byk. Potem wypełnił złotą kielich z krwią byka, a z mąką pszeniczą, miodem i winem, a gorzką wodą morską i zbukali smak bohaterów. Więc każdy smakował kielich i przekazał go okrągłe, a ślubował okropny ślubunek: i ślubowali przed słońcem, a noc, a niebiesko-włosy morza, które potrząsają ziemi, aby stać Jasonowi wiernie w przygodzie złotego runo; I Whosoever skurczył się z powrotem lub nieposłusznął, lub odwrócił zdrajcę do jego ślubu, potem sprawiedliwość powinna słuchać przeciwko niemu, a erinnues, którzy śledzą winnych mężczyzn.
następnie Jason oświetlił stos i spalił tuszę byka ; i poszli na ich statek i popłynęli na wschód, jak mężczyźni, którzy mają pracę; I miejsce, z którego poszedli, nazywali się Afetai, żeglarstwo, od tego dnia. Trzy tysiące lat i więcej płynęli w nieznanych morzach wschodnich; A wielkie narody przyszły i odeszły od tego czasu, a wiele burzy zwróciła na ziemię; I wiele potężnych uzbrojenia, do którego ARGO byłoby, ale jedna mała łódź, angielski i francuski, turecki i rosyjski, przepłynęły od tych wód; Jednak sława tego małego Argo żyje na zawsze, a jej imię staje się przysłowiem wśród mężczyzn.
Więc popłynąli obok wyspy Sciathos, z peleryną Sepiusa po lewej i zwrócił się na północną w kierunku Pelion, up długiego brzegu magnezji. Po prawej ręce było otwarte morze, a na lewym starym pelion wzrosła, podczas gdy chmury czołgały się wokół jego ciemnych lasów i czapek lata śniegu. I ich serca tęskniły za Drogi Starej Góry, jak myślali o przyjemnych dniach, i sporcie ich BoyoGhood, i ich polowania, i ich szkolenie w jaskini pod klifem. A na ostatnim Peleusowi przemówiłeś – "Pozwól nam znać tutaj, przyjaciele i wspinać się do drogiego starego wzgórza. Idziemy na straszną podróż: Kto wie, czy będziemy znowu zobaczyć Pelion? Wejdźmy do Cheiron naszego Mistrza i poproś Jego błogosławieństwo, jakie zaczniemy. I mam też chłopca, z nim, którego trenuje, gdy wyszkolił mnie raz, syna, który Thetis przyniósł mnie, srebrną panią morza, którego złapałem w jaskini, i oswoił ją, chociaż się zmieniła jej kształt siedem razy. Bo się zmieniła, gdy trzymałem ją, w wodzie, a pary, i płonąć płomieniem, a do skały, do lewego lwa, do wysokiego i okazji drzewa. Ale trzymałem ją i trzymałem ją w historii, dopóki nie wzięła własnego kształtu, i poprowadziła ją do domu mojego ojca i wygrał ją na pannę młodą. A wszyscy władcy Olympusa przybyli na nasze ślub, a niebiosa i ziemia cieszyli się razem, gdy nieśmiertelny poślubiony śmiertelny mężczyzna. A teraz pozwól mi zobaczyć mojego syna; Bo nie jest to często widzę go na ziemi: słynny, ale będzie, ale krótkotrwały i umrze w kwiatach młodzieży."
więc Tiphys, Helmsman, kierował ich na brzeg Crags of Pelion; I poszli przez ciemne lasy sosnowe w kierunku jaskini Centaur.
i weszli do mglistej sali, pod koronowanym śniegiem Crag; i zobaczyłem, że wielkie Centaur kłamie, z jego ogromnymi kończynami rozprzestrzenił się na skale; i obok niego stał Achillesa, dziecko, którego nie może być rawiona stali, i grała na jego harfę w prawo, podczas gdy Cheiron patrzył i uśmiechnął się.
wtedy Cheiron skoczył w górę i przywitał ich i pocałował ich każdy, Ustaw święto przed nimi, ciała świńskiego i dziczyzny i dobrego wina; I młodych Achillesa podawał je i nosił Złotą rundę kubu. A po kolacji wszyscy bohaterowie klasowali ręce i wezwał na orzech śpiewać; Ale odmówił i powiedział: "Jak mogę, kim jestem młodszy, śpiewać przed naszym starożytnym gospodarzem?" Wezwali więc Cheiron, by śpiewać, a Achilles przyniósł mu harfę; I rozpoczął cudowną piosenkę – słynną historię starego czasu, walki między Centaurami a Lapithai, wciąż można zobaczyć rzeźbione w kamieniu. Śpiewał jak jego bracia przybyli do swojej głupoty, kiedy byli szaleni z winem; i jak oni i bohaterowie walczyli z pięściami i zębami, a pucharami, z których pili; I jak wyrzucili sosnowe drzewa w furii i rzuciły wielkie szczery kamienia, podczas gdy góry grzmotały z bitwą, a ziemia została zmarnowana daleko i szeroka; Dopóki Lapithai zjechał ich z domu w bogatych salach Salaków do samotnych blaszków Pindusa, pozostawiając Cheiron Alone samotnie. A bohaterowie chwalili swoją piosenkę w prawo; Dla niektórych z nich pomogło w tej wielkiej walce.
potem Orpheus wziął lire i śpiewał chaosu, a tworzenie cudownego świata, a jak wszystko skoczył z miłości, który nie mógł żyć sam w otchłań. I jak śpiewał, jego głos wzrósł z jaskini, nad Crags, a przez wierzchołki drzewa i blaszek dębu i sosny. A drzewa pokłonnęły głowy, kiedy usłyszeli, a szare skały pękły i zadziwiają, a bestie leśne zakradły się w pobliżu słuchania, a ptaki kończą swoje gniazda i unosił się. A stary Cheiron chwyta ręce i pokonaj swoje kopyta na ziemi, na zastanawiając się w tej magicznej piosence.
potem Peleus pocałował swojego chłopaka i płakał nad nim, i poszli na statek; a Cheiron zszedł z nimi, płacząc i pocałował je jedno po drugim i potępili je i obiecał im wspaniałą renomę. A bohaterowie płakali, kiedy go zostawili, aż ich wielkie serca nie mogły płakać; Bo był miły i tylko pobożny, i mądrzejszy niż wszystkie bestie i mężczyźni. Potem poszedł do klifu i modlił się o nich, że mogą przyjść do domu bezpieczny i dobrze; Podczas gdy bohaterowie wiosnęli i obserwowali, jak stoi na jego klifie nad morzem, z jego wielkimi rękami podniesionymi w kierunku nieba, a jego białe zamki machają na wietrze; i napięli oczy, by go obserwować do ostatniego, bo czuli, że powinni się go spojrzeć.
Więc wiosłowali na długim pęcznieniu morza, obok Olympusa, siedziba Nieśmiertelny i obok zalesionego zatok Athos i Samotrace, święty wyspa; I przyszli obok Lemnos do Hellespontu, a przez wąską cieśninę Adydos i tak dalej do Propontisa, który nazywamy teraz Marmora. A tam spotkali się z Cyzicusem, rządzącymi w Azji nad dolonami, którzy, piosenki mówią, był synem æneas, z których pewnego dnia usłyszysz wiele opowieść. Dla Homera mówi nam, jak walczył w Troy; i Virgil, jak pływał i założył Rzym; A mężczyźni wierzyli aż do późnych lat, które od niego skręcili naszych starych królów brytyjskich. Teraz Cyzicus, piosenki mówią, witali bohaterów; dla ojca był jednym z uczonych Cheiron; Z zadowoleniem przywitał, a naśladował ich, i przechowywała ich statek z kukurydzą kukurydzą i winem, a płaszcze i dywaniki, piosenki mówią i koszule, których nie ma wątpliwości, że stali w potrzebie.
Ale w nocy, Chociaż śpią, spalili się na nich strasznych mężczyzn, którzy mieszkali z niedźwiedziami w górach, podobnie jak tytanów lub gigantów; Dla każdego z nich miał sześć ramion i walczyli z młodymi jodłami i sosnami. Ale Herakles zabił je wszystkie przed porankiem z śmiertelnymi zatrutymi strzała; Ale wśród nich, w ciemności, obrócił Cyzicusa uprzejmego księcia.
Potem dotarli do ich statku i ich wiosła, a Tiphys badade ich odrzucili z Hawserów i iść na morze. Ale gdy przyszedł nadeszł, i obrócił rundę ARGO i skręcił hawserów, aby żaden człowiek nie mógł ich stracić. Wtedy Tiphys upuścił ster rękę i płakał: "Pochodzi od bogów powyżej". Ale Jason poszedł naprzód i poprosił radę magicznego konaru.
Wtedy magiczny konar przemówił i odpowiedział: "To dlatego, że zabiłeś Cyzicusa swojego przyjaciela. Musisz uspokoić duszę, albo nigdy nie opuścisz tego brzegu."
Jason wrócił ze smutkiem i powiedziała bohaterowie, co słyszał. I skoczyli na brzeg i szukali do świtu; A o świcie znaleźli ciało, wszystko walcowane w kurzu i krwi, wśród zwłok tych potwornych bestii. I płakali nad swoim uprzejmym gospodarzem i położyli go na targowym łóżku, i zapewnił ogromny kopiec i zaoferował czarne owce na swoim grzbiecie, a Orpheus śpiewał do niego magiczną piosenkę, że jego duch może odpoczywać. A potem trzymali gry na grobowcu, po zwykłych czasach, a Jason dał nagrody każdemu zwycięzcy. Do Ancæusa dał Golden Cup, bo zapewnił najlepszy ze wszystkich; i Herakles srebrny, bo był najsilniejszy ze wszystkich; i do Castor, który jechał najlepiej, złoty grzebień; I Polydeuces bokser miał bogaty dywan, a także Orpheus za swoją piosenkę, sandał ze złotymi skrzydłami. Ale sam Jason był najlepszy ze wszystkich łuczników, a Minuai koronował go z koroną oliwną; I tak, piosenki mówią, dusza dobrego Cyzika była zaspokojona, a bohaterowie poszli w spokoju a jej łzy stały się fontanną czystej wody, która płynie przez cały rok Zatoka, osłonięta przez długie grzbiety argantu, a przez wysokie ściany bazaltowej skały. I tam prowadzili statek na brzeg na żółtym piasku i zapłonęły żagla i wziął maszt w dół i uderzył go w jego kuli. A następnie dążyli po drabinie, i poszli na brzeg sportu i odpoczynku.
i tam Herakle odszedł do lasu, łuk w ręku, aby polować na dzikiego jelenia; I Hyla sliparka uczciwego chłopca z dala za nim, i poszła za nim przez ukrywanie, dopóki nie stracił się wśród Glens i usiadł zmęczony, by odpocząć z boku jeziora; A tam nimfy wodne pojawiły się, by spojrzeć na niego, i kochali go, i ponieśli go pod jeziorem, żeby być ich playfellow, na zawsze szczęśliwa i młoda. I Herakle poszukiwali go na próżno, krzycząc jego imię, aż zadzwonił do wszystkich gór; Ale Hyla nigdy go nie słyszała, daleko w dół pod jeziorem musującym. Więc podczas gdy Heracles wędrowały w poszukiwaniu go, sprawiedliwą wiatr wyskoczył w górę, a Herakles nie miały się znaleźć; A Argo popłynął, a Heracles pozostawiono w tyle i nigdy nie widziałem szlachetnego strumienia Phasian.
Wtedy Minuai przyszedł do żartobliwego krainy, gdzie amycus rządził rządził i dbał o kraje zeusa, ale rzucił wyzwanie wszystkim nieznajomym do pudełka z nim, a ci, których podbił, że obrócił. Ale Polydeuces bokser uderzył go mocniejszym ciosem, niż kiedykolwiek czuł się wcześniej, i obrócił go; A Minuai poszedł na Bosphorus, aż dotarli do miasta Phineus, zaciekłego króla Bitsyjskiego; Dla Zetach i Calais Bade Jason Land tam, ponieważ mieli pracę do zrobienia.
i poszli z brzegu w kierunku miasta, przez lasowe białe ze śniegiem; a Phineus wyszedł, aby spotkać się z nimi z twarzą chudy i Woful, i powiedział: "Witamy, dzielnicy dzielnicy, do krainy gorzkich wybuchów, kraina zimna i nędzy; Jednak będę cię ucztować najlepiej jak potrafię. " I poprowadził je i wyznaczył mięso przed nimi; Ale zanim mogli położyć ręce do ust, przyszedł dwa straszne potwory, tym, z których człowiek nigdy nie widział; ponieważ mieli twarze i włosy uczciwych dziewicy, ale skrzydła i pazury jastrzębie; i wyrwali mięso od stole, i przetrwał się nad dachami zdumienia i bursztynowej nimfy, a obrabują nam noc i dzień. Przeprowadzili córki Pandareusa, których wszyscy bogowie mieli jeleni; Dla Aphrodite podawał je na Olympus z miodem i mlekiem i winem; a Hera dała im piękno i mądrość oraz umiejętności athene we wszystkich sztukach; Ale kiedy przyszli na ślub, Harpie wyrwali je zarówno daleko, jak i dali im niewolników do erinniów i żyć w przerażeniem przez wszystkie dni. A teraz prześladują mnie, a moi ludzie i bosfor, z strasznymi burzami; i pomijać nasze jedzenie z naszych stołach, abyśmy głodowali pomimo całego naszego bogactwa."
potem w górę róży Zetes i Calais, skrzydlaty synowie wiatru północnego i powiedział:" Do Nie znasz nas, Phineusza i te skrzydła, które rosną na naszych plecach? " I Phineus ukrył twarz w terror; Ale odpowiedział nie słowo.
"Ponieważ byłeś zdrajcą, Phineus, Harpie Haunt You Night and Day. Gdzie jest Cleopatra nasza siostra, twoja żona, którą trzymasz w więzieniu? A gdzie są jej dwoje dzieci, których oślepiłeś w swoim wściekłości, na licytacji złej kobiety i wyrzucić je na skały? Przysięgaj nam, że będziesz dobrze naszej siostry i wyrzucić tę złych kobietę; A potem będziemy uwolnić cię od swojej plagi, i poprowadzimy wirujące dziewicy z południa; Ale jeśli nie, wyciągniemy oczy, jak wyciągniesz oczy własnych synów."
wtedy Phineus przysiągł przysięgę i pojechał z nikczemną kobietą; A Jason wziął te dwa biedne dzieci i uderzyły oczy z magicznymi ziołami.
Ale Zetes i Calais wzniósł niestety i powiedział: "Pożegnasz teraz, Heroes All; Pożegnanie, nasze drogi towarzysze, z którymi graliśmy na Pelionie w dawnych czasach; W przypadku losu jest ustanowiony na nas, a nasz dzień jest wreszcie, w którym musimy polować na wiązki, nad ziemią i morzem na zawsze; A jeśli ich złapiemy, a jeśli nie, umieramy sobie."
w tym wszystkim Heroes płakali; Ale dwóch młodych mężczyzn wyskoczył w górę, a w górę powietrze po harpies i zaczęła się bitwa pod wiatrami Podczas gdy pałac kołysał się i całe miasto, a wielkie kamienie zostały rozdarte z Crags, a sosny lasowe rzucały ziemię, na północ i południe, a wschód i zachód, a bosphorus ugotował biały z pianką, a chmury były przerywane Klify Dla wielu ligi podążyli za nimi, nad wszystkimi wyspami Cyklad, a daleko na południowy zachód w całym Hellas, dopóki dojdzie do Morza Jońskiego, a tam padli na Echinade, w ustach folii; A te wyspy nazywano Isles Whirlwind przez wiele stu lat. Ale co stało się zetami i Calais, nie wiem, ponieważ bohaterowie nigdy więcej ich nie widzieli: a niektórzy mówią, że Heracles spotkali się z nimi i kłócił się z nimi, i zabił je ze swoimi strzałami; a niektórzy mówią, że spadły ze znużenia i upał z letnim słońcem, i że Bóg słońca zakopał ich wśród Cyklad, w przyjemnej wyspie Tenos; I przez wiele stu lat ich grób był tam pokazany i nad nim filar, który zwrócił się do każdego wiatru. Ale te ciemne burzami i wirwią nawiedzają bosforu do tego dnia.
Ale argonauci wyszli na wschód, a na otwartym morzu, które teraz nazywamy Morzem Czarnym, ale wtedy nazywano wtedy EustruSine Żaden Hellen nigdy go nie przekroczył, a wszyscy obawiał się, że straszne morze i jego skały i ławice, mgły i gorzkie zamrożenie burz; I powiedzieli dziwne historie, niektóre fałszywe i kilka półtrwania, jak rozciągały się na północ na końcach ziemi, a powolne morze Putridowe, a wieczorem wieczorem i regiony zmarłych. Tak więc bohaterowie zadrżały, za całą swoją odwagę, gdy wszedł do tego dzikiego Morza Czarnego, i zobaczyli, że to się wyciągnie przed nimi, bez brzegu, o ile oko mogło zobaczyć.
i pierwszy Orpheus mówił, i ostrzegł ich, – "przyjdziemy teraz do wędrujących niebieskich skał; Moja matka ostrzegła mnie o nich, Calliope, nieśmiertelna muza."
I wkrótce zobaczyli błękitne skały błyszczące, jak iglicy i zamki szarej szkła, podczas gdy lodowato zimny wiatr z nich i schłodzony wszystkie serca bohaterów. A gdy zbliżali się, widzieli ich falowanie, gdy walczyli na długie fale morskie, rozbijając się i szlifując, aż ryk poszedł do nieba. Morze wyskoczyło w dzicach między nimi i przekształcił je w białe arkusze piany; Ale ich głowy spływają głową głową w powietrzu, podczas gdy wiatr gwizdnął przenikliwy wśród Crags.
serca bohaterów zatonął w nich i leżały na ich wiosłach w strachu; Ale Orpheus zadzwoniła do Tiphys The Helmmana – między nimi musimy przejść; Więc spójrz na otwarcie i bądź odważny, bo Hera jest z nami. " Ale Tiphys The Cunning Helmsman stał cicho, zaciskając zęby, dopóki nie zobaczył czapli przyjść latającym maszt w kierunku skał i najechał przed nimi, jakby szukał przejścia. Potem płakał, "Hera wysłała nam pilota; Podążajmy za sprytnym ptakiem."
wtedy czapla trzepotała na chwilę, dopóki nie zobaczył ukrytej przerwy, a do niego rzucił się jak strzała, podczas gdy bohaterowie obserwowali, co by się spotkać.
a niebieskie skały starały się razem, gdy ptak uciekł szybko; Ale uderzali, ale pióro z ogona, a potem odbił się w szoku.
Następnie Tiphys wiwatowali bohaterów, a oni krzyknęli; A wiosła wygięły jakby pod swoimi uderzeniami, gdy rzucili się między tymi lodami górnymi a zimnymi niebieskimi wargami śmierci. I skały mogły spotkać się ponownie, że minęli je i byli bezpieczni w otwartym morzu.
A potem płynęli po zmartwieniu wzdłuż azjatyckiego wybrzeża, przez czarną przylądek i Thyneis, gdzie gorący Strumień Thymbris spada do morza, a Sangarius, którego wód pływają na Eustrume, dopóki nie przybyli do Wilki Rzeki, i wilka uprzejmego króla. I zmarł dwóch odważnych bohaterów, ivmon i Tiphys mądry Helmmana: Zmarł z złej choroby i jeden dzika sali. Tak więc bohaterowie przekraczały kopiec nad nimi i położył na nim wiosło, i pozostawił je tam, by spać razem, na odległym brzegu Lycian. Ale IDA zabił dzik i pomarszczył Tiphys; A ANCAIOS wziął ster i byli Helmmana, i kierował ich na wschód.
i poszli na przeszłości sinope, i wiele potężnych ust, i po wielu barbarzyńskich plemieniu i miastach Amazonki, wojownicze kobiety wschodu, aż przez całą noc usłyszeli bańki kowadeł i ryk wybuchów pieców, a strzelca ogłucha świeciła jak iskry przez ciemność w górach Glens Aloft; Bo byli przybyli do brzegów chalybes, Smiths, którzy nigdy nie opierają się, ale służą ARES The Crutle War-Bóg, kucie dzień broni i wieczorem Między morzem a niebem widzieli białe szczyty śniegowe wiszące, błyszczące ostre i jasne nad chmurami. Wiedzieli, że przybyli na Kaukaz, pod koniec całej ziemi: Kaukaz najwyższy ze wszystkich gór, ojca rzek na wschodzie. Na szczycie leży przykuty Titan, podczas gdy sęp łzy jego serce; a u jego stóp są ułożone ciemne lasy wokół Magic Colchian Land.
i wiosłowali trzy dni na wschód, podczas gdy Kaukaz rósł wyższą godzinę na godzinę, aż zobaczyli ciemny strumień phasis pędzącego do Morze, a, świecące nad topami drzew, złote dachy odbiegów króla, dziecko słońca.
Potem mówił Elecios Helmmana, "przychodzimy do naszego celu w końcu; bo są dachy autesy, a lasy, w których rosną wszystkie trucizny; Ale kto może nam powiedzieć, gdzie wśród nich ukrywa złoty polar? Wiele trudów musimy go znaleźć, i doprowadzamy do domu do Grecji."
ale Jason wiwatował bohaterów, bo jego serce było wysokie i pogrubione; I powiedział: "Pójdę sam na auenes, choć będzie dzieckiem słońca i wygraj go miękkimi słowami. Lepiej niż iść zupełnie i przyjść, aby od razu uderzyć. " Ale Minuai nie pozostanie w tyle, więc wiosłowali śmiało w górę strumienia.
i marzenie przyszedł do auites i wypełnił swoje serce ze strachem. Myślał, że zobaczył błyszczącą gwiazdę, która wpadła na kolana córki; I że Medeia jego córka wzięła go z radością i nosiła go do rzeki, i rzuciła go, a tam wirująca rzeka ją otworzyła, a na morzu Euuxine.
Potem skoczył w górę W strachu i zbukali swoich sług, przynosząc swój rydwan, że może zejść do rzeki i uspokoić nimfę, a bohaterowie, których duchy nawiedzają bank. Więc poszedł w jego złotym rydwnie, a jego córki u jego boku, Medeia The Fair The Fair Witch-Maiden i Chalciope, który był żoną Phrixusa, a za nim tłum sług i żołnierzy, bo był bogaty i potężny książę.
i jak doprowadził przez rzekę Reedy, zobaczył, że Argo przesuwając się pod brzegiem i wielu bohaterów w niej, jak nieśmiertelni do piękna i siły, jak ich broń błyszczała wokół nich w Wyjdź światło słoneczne, przez białą mgłą strumienia. Ale Jason był najszlachetniejszym ze wszystkich; Dla Hera, który go kochał, dał mu piękno i wysokość i straszną męskość. A kiedy zbliżyli się razem i spojrzeli do siebie nawzajem, bohaterowie byli zachwycani przed auitesami, jak świecił w swoim rydaku, jak jego ojciec chwalebny słońce; W jego szaty były bogate tkanki złota, a promienie jego diademu błysnęły ogień; I w ręku nosił kasztół berło, który błyszczał jak gwiazdy; I surowo spojrzał na nich pod brwiami i surowo mówił i głośno mówił i głośno -
"kim jesteś, a co cię tutaj chcesz, że przychodzisz na brzeg Cutaia? Czy nie uwzględniasz mojej reguły, ani moich ludzi Colchians, którzy służą mi, którzy nigdy nie zmęczyli jeszcze w bitwie i wiedzą, jak stawić czoła najeźdźców?"
i bohaterowie sobowali ciche przed obliczem tego starożytnego króla. Ale Hea Drażna bogini położyła odwagę w serce Jasona, a on wstał i krzyknął głośno w odpowiedzi: "Nie jesteśmy żadnymi piratami, ani bezprawnych mężczyzn. Przychodzimy nie splądrować i spustoszeć, albo nieść niewolników z ziemi; Ale mój wujek, syn Posejdona, Pelias króla Minuan, on jest tym, kto wyznaczył mnie w poszukiwaniu do domu złoty polar. A te też moje odważne towarzysze, nie są bezimiennymi mężczyznami; Dla niektórych są synowie nieśmiertelnych, a niektórzy z bohaterów znaczynali. A my też nigdy nie obdarzymy w bitwie i wiemy dobrze, jak dać ciosy i wziąć; Jednak chcemy być gośćmi przy twoim stole; Będzie to lepsze, więc dla obu Ale zgniecił gniew w swojej piersi i mówił lekko przebiegłym mowę, -
"Jeśli będziesz walczyć o polar z moimi Colchanami, to wielu mężczyzny musi umrzeć. Ale czy rzeczywiście spodziewasz się wygrać ode mnie polar w walce? Więc niewielu jesteś, że jeśli będziesz czele, mogę załadować statek z trupami. Ale jeśli zostaniesz rządzony przeze mnie, znajdziesz go lepiej, aby wybrać najlepszego mężczyznę wśród was i pozwól mu wypełnić pracę, którą żądam. Potem dam mu złoty polar na nagrodę i chwałę dla was wszystkich."
Więc mówiąc, odwrócił koni i wrócił do milczenia do miasta. A Minuai siedział milczenie ze smutkiem i tęsknił za Hertactles i jego siłą; Bo nie było skierowania do tysięcy Colchów i strasznej szansa wojny.
ale chalcyope, wdowa Phrixusa, przebiegła do miasta; Bo przypomniała sobie męża Minuan, a wszystkie przyjemności młodości, podczas gdy ona obserwowała targi swoich krewnych i ich długie zamki złotego włosa. I szepnęła do Medeia jej siostry – "Dlaczego wszyscy ci odważne mężczyźni umrą? Dlaczego mój ojciec nie daje im z polaru, że duch mojego męża może odpoczywać? A ona odpowiedziała: "Nasz ojciec jest surowy i straszny, a kto może wygrać złoty polar?" Ale Chalciope powiedział: "Ci ludzie nie są jak nasi mężczyźni; Nie ma nic, czego nie mogą się odważyć ani nie robić. runo A Argus Chłopiec wkradł się do przodu, wśród łóżek trzcinowych, dopóki nie przyszedł, gdzie bohaterowie śpią, na uduszarce statku, pod bankiem, podczas gdy Jason trzymał oddział na brzegu i leczył na jego lance pełnej myśli. A chłopiec przyszedł do Jasona i powiedział -
"Jestem synem phrixus, twoim kuzynem; A Chalciope moja matka czeka na ciebie, mówić o złotym polaru."
Wtedy Jason poszedł śmiało z chłopcem i znalazł dwie księżniczki; A kiedy Chalciope zobaczył go, płakała i wziął ręce, i płakała -
"o kuzyn mojej ukochanej, wróć do domu przed śmiercią!"
"Byłoby to baza Idź do domu teraz, uczciwy księżniczkę, i popłynął wszystkie te morza na próżno. " Potem oboje princessami go: ale Jason powiedział: "Jest za późno."
"Ale nie wiesz," powiedziała Medeia", co musi zrobić, kto wygra polar. Musi oswoić dwóch byków bezczelnych, które oddychają pożerającym płomieniem; A z nimi musi pługowy entfall z czterema akrów w dziedzinie ARES; I musi wysiewać je z zębami węża, z których każdy ząb sprężyny do zbrojnego człowieka. Potem musi walczyć ze wszystkimi tymi wojownikami; I niewiele pozwoli mu podbić je, bo polar jest strzeżony przez węża, bardziej ogromny niż jakakolwiek sosna górska; I nad jego ciałem musisz krok, jeśli dotrzesz do złotego polaru."
Wtedy Jason roześmiał się gorzko. "Niezwykle jest to, że polar trzymano tutaj, a przez niesprawiedliwy i bezprawny król; I niesprawiedliwie będę umrzeć w mojej młodości, bo próbowałem, abyś był ustawiony kolejne słońce."
Wtedy Medeia zadrżała i powiedziała:" Nie może dotrzeć do tego polaru, chyba że go poprowadzę. Wokół niego, poza rzeką, jest ściana pełna dziewięć ells wysoka, z wyniosłymi wieżami i przyporami, a potężnymi bramem trzykrotnym mosiądzem; A ponad bramy ściana jest łukowa, ze złotymi banderami powyżej. I nad bramą siedzi Brimo, dzikich czarownic w lesie, wymachując palcą w dłoniach, a jej szalone ogasy wycie. Nikt nie odważył się spotkać się z nią ani spojrzeć, ale tylko ja jej kapłanka, a ona patrzy daleko, a szeroko najświętszy każdy nieznajomy powinien przyjść blisko."
"bez ściany tak wysoko, ale może być w końcu, i bez drewna tak grubości, ale może być czołgany; Nie ma węża I mogę jeszcze wygrać złoty polar, jeśli mądra panieńska pomaga odważni mężczyzn."
i spojrzał na Medeia sprytnie i trzymał ją swoim błyszczącym okiem, aż zarumieniła się i zadrżała, i powiedział -
"Kto może stawić czoła ognia oddechu byków i walczyć dziesięć tysięcy uzbrojonych mężczyzn?"
"On, który pomożesz – powiedział Jason, pochlebstwo jej:" Sława jest rozprowadza się na całej ziemi. Nie jesteś królową wszystkich czarów, mądrzejszy niż twoja siostra Circe, na swojej bajkowej wyspie na Zachodzie? z dala od bolesnej pokusy i myśli, które rozrywają serce! Ale jeśli to musi być tak – dlaczego powinieneś umrzeć? – Mam tu maść; Zrobiłem to z magicznego lodu, który powstał z rany Prometheus, nad chmurami na Kaukazie, w ponurym polach śniegu. Namaszczaj się z tym, a będziesz mieć w tobie siły siły mężczyzn; I namaszcz swoją tarczę z nim, a ani ogień, ani miecz nie może cię skrzywdzić. Ale zaczynasz się, musisz kończyć się przed zachodem słońca, ponieważ jego cnota trwa tylko jeden dzień. I namaszczaj swój kask z nim, zanim zasieszysz zęby węża; A gdy synowie Ziemi do góry, rzucają hełm wśród swoich szeregów, a śmiertelna uprawa pola wojennego będzie kosić sam i zginął."
potem Jason spadł na kolana przed nią przed nią, I podziękowałem jej i pocałował ręce; I dała mu wazon maści i uciekł drżąc przez trzciny. A Jason powiedział swoim towarzyskom, co się wydarzyło i pokazał im pudełko maści; i wszyscy cieszyli się, ale IDAS, a on wzrósł z zazdrością.
i w Sunrise Jason poszedł i kąpać się, i namaszczał się przed kierowcą do pieszo, a jego tarczy i jego hełm oraz jego broń i bada Jego towarzysze próbują zaklęcia. Próbowali więc zgiąć jego lancę, ale stał jak żelazny bar; I IDA w pomimpie unosił się na nim mieczem, ale ostrze przeleciał do drzbieć na twarzy. Potem rzucili swoje langi na jego tarczy, ale punkty włóczni zwróciły się jak prowadzenie; A Kainausz próbował go rzucić, ale nigdy nie poruszył stopy; a Polydeuniki uderzyły go swoją pięścią, cios, który zabiłby wół; Ale Jason tylko uśmiechnął się, a bohaterowie tańczyli o nim z radością; A on skoczył i uciekł, i krzyknął w radości tej ogromnej siły, aż słońce wzrósł, a nadszedł czas, aby iść, a do obietnicy autesy roszczenia.
Więc wysłał Telamon i Aitalidy że był gotowy na walkę; I poszli wśród marmurowych ścian, a pod dachami złota i stanąły w sali autesy, podczas gdy on stał się blady z wściekłości.
"Wypełnij nam obietnicę nam, dziecko płonącego słońca. Daj nam zęby węża i niech luźnie ogniste byki; Bo znaleźliśmy mistrz wśród nas, którzy mogą wygrać złoty polar."
i auenes ugryzły jego usta, bo wybił, że uciekli nocą; Ale nie mógł wrócić z obietnicy; Dał im zęby węży a wszyscy ludzie wyszli z nim do straszliwego pola wojennego boga.
i tam auietes siedział na jego tronie, ze swoimi wojownikami na każdej dłoni, tysiące i dziesiątki tysięcy, odzianych od głowy do stóp Steel Chain-mail. A ludzie i kobiety zatłoczone do każdego okna i banku i ściany; Podczas gdy Minuai stał razem, zwykły garść w środku tego wielkiego gospodarza.
i chalciope było tam i argus, drżenie i Medeia, ściśle owinięte w jej welonie; Ale aietesy nie wiedziały, że mruknąła przebiegłe zaklęcia między jej wargami.
wtedy Jason płakał: "Wypełnij swoją obietnicę i pozwól swoim ogniste byki wyjść."
wtedy zauważane Otwórz bramy, a magiczne byki wskoczyły. Ich branżowe kopyt zadzwonił na ziemię, a ich nozdrza wysłały arkusze płomienia, gdy rzucili się z obniżonymi głowami na Jasonie; Ale nigdy nie wspinał się o krok. Płomień oddechu zmiecił go wokół, ale nie śpiewał włosów głowy; A byki zatrzymały się krótko i zadrżały, gdy Medeia rozpoczęła zaklęcie.
Następnie Jason wyskoczył na najbliższy, i chwycił go przez róg; i w górę iw dół zmagali się, aż byk upadł na kolana; for the heart of the brute died within him, and his mighty limbs were loosed, beneath the steadfast eye of that dark witch-maiden, and the magic whisper of her lips.
So both the bulls were tamed and yoked; and Jason bound them to the plough, and goaded them onward with his lance till he had ploughed the sacred field.
And all the Minuai shouted; but Aietes bit his lips with rage; for the half of Jason’s work was over, and the sun was yet high in heaven.
Then he took the serpents’ teeth and sowed them, and waited what would befall. But Medeia looked at him and at his helmet, lest he should forget the lesson she had taught.
And every furrow heaved and bubbled, and out of every clod rose a man. Out of the earth they rose by thousands, each clad from head to foot in steel, and drew their swords and rushed on Jason, where he stood in the midst alone.
Then the Minuai grew pale with fear for him; but Aietes laughed a bitter laugh. "Widzieć! if I had not warriors enough already round me, I could call them out of the bosom of the earth.”
But Jason snatched off his helmet, and hurled it into the thickest of the throng. And blind madness came upon them, suspicion, hate, and fear; and one cried to his fellow, “Thou didst strike me!” and another, “Thou art Jason; thou shalt die!” So fury seized those earth-born phantoms, and each turned his hand against the rest; and they fought and were never weary, till they all lay dead upon the ground. Then the magic furrows opened, and the kind earth took them home into her breast and the grass grew up all green again above them, and Jason’s work was done.
Then the Minuai rose and shouted, till Prometheus heard them from his crag. And Jason cried–”Lead me to the fleece this moment, before the sun goes down.”
But Aietes thought–”He has conquered the bulls, and sown and reaped the deadly crop. Who is this who is proof against all magic? He may kill the serpent yet.” So he delayed, and sat taking counsel with his prin