Bajki ludowe
Bajki autorskiez ostrym mieczem u jego boku i jasną tarczę na ramieniu, Perseus przeleciał Bravely w poszukiwaniu strasznych Gorgów; Ale miał czapkę ciemności na głowie, a ty nie mógłbyś go zobaczyć, niż widzisz wiatr. Pleciał tak szybko, że nie było tak długo, dopóki nie przekroczył potężnego oceanu, który otacza ziemię, i przyszedł na ziemię bezsłoneczną, która leży dalej; a potem wiedział, od tego, co powiedzieli, że dziewice mu powiedziała, że Lair Gorgons nie mógł być daleko.
Słyszał dźwięk, ponieważ niektóre oddychanie ciężko i rozejrzał się ostro, żeby zobaczyć Skąd to pochodzi. Wśród faulowych chwastów, które zbliżyły się do brzegu błotnistej rzeki, było coś, co błyszczało w bladym świetle. Przeleciał bliżej; Ale nie ośmielił się spojrzeć prosto, aby nie powinien kiedyś spotkać się z wzrokiem Gorgona i zmienić się na kamień. Więc odwrócił się i trzymał Shining Tarcza przed nim w taki sposób, że patrząc w niej widział obiekty za nim jak w lustrze.
Ach, co za straszny widok był! Połowa ukryta wśród chwastów leżała trzy potwory, szybko śpi, ze złotymi skrzydłami złożonymi wokół nich. Ich bezczelne pazury zostały wyciągnięte, jakby gotowy do przechwycenia zdobyczy; a ich ramiona były pokryte śpiącymi wężem. Dwa największe z gorgonów leżało z głowami schowanymi pod ich skrzydłami, gdy ptaki ukrywają głowy, kiedy idą spać. Ale trzeci, który leżał między nimi, spał z twarzą, pojawił się w kierunku nieba; A Perseus wiedział, że była meduzem.
Bardzo ukradkiem poszedł bliżej bliżej, zawsze z powrotem do potworów i zawsze patrząc na jego jasną tarczę, aby zobaczyć, gdzie iść. Potem wyciągnął swój ostry miecz i szybko przesuwając się w dół, uderzył w tył, więc pewien, więc szybko, że głowa meduza została wycięta z jej ramion, a czarna krew uderzyła jak rzeka z szyi. Szybki, jak myślał, że pojawił się straszną głowę do magicznej torebki i znów skoczył w powietrze i odleciał z prędkością wiatru.
wtedy obudzi się dwie starsze gorgony, a róża się strasznymi krzykami, Rozłóż swoje wspaniałe skrzydła i przerywane za nim. Nie mogli go zobaczyć, ponieważ czapka ciemności ukryła go od nawet ich oczu; Ale pachnąli krew głowy, którą nosił w torebce i jak ogarnie w pościgu, poszli za nim, wąchając powietrze. A kiedy przeleciał przez chmury słyszeć ich straszne krzyki i trzask ich złotych skrzydeł i przyciągnięcie ich strasznych szczęk. Ale magiczne kapcie były szybsze niż jakiekolwiek skrzydła, a za chwilę, podczas gdy potwory zostali daleko, a ich krzyki nie słyszano nic więcej; i Perseus przeleciał sam.