Bajki ludowe
Bajki autorskieMłody Rasâlu mieszkał dalej, z dala od światła dnia, przez jedenaście długiego lat, rosnące wysokie i silne, ale zadowoleni, aby pozostać bawiąc się z jego źrebakiem i rozmawiając z jego papugą; Ale kiedy rozpoczął się dwunastym rok, serce chłopaka wskoczyło z pragnieniem zmiany, a on uwielbiał słuchać dźwięków życia, które przyszedł do niego w więzieniu pałacowym z świata zewnętrznego.
" Muszę iść i zobaczyć, skąd pochodzą głosy! "Powiedział; A kiedy jego pielęgniarki powiedziała mu, że nie może iść na rok więcej, tylko śmiał się głośno, mówiąc: "Nie! Nie zostanę już tutaj dla żadnego człowieka!"Potem obnosił konia Bhaunr Irâqi, położył na błyszczącej zbroi i jechał do świata; Ale pamiętający z tego, co jego pielęgniarki często mu powiedział – kiedy przyszedł do rzeki, zsiadł, i wchodzi do wody, umył siebie i jego ubrania.
Następnie, czyste Raiment, Targi twarzy i odważny serca, jechał na drodze, aż dotarł do miasta ojca. Tam usiadł, by odpocząć przez studnię, gdzie kobiety narysowały wodę w ziemskich dzbanach. Teraz, gdy go minęli, ich pełne dzbanki ułożone na głowie, gejowskie młode księcia rzucające kamienie na ziemskich naczyniach i złamali je wszystkie. Wtedy kobiety, zalane wodą, poszły płakać i płacze do pałacu, narzekając na króla, że potężny młody książę w lśniącej zbroi, z papugą na nadgarstku i szalonego roto obok niego, siedział przez studnię i złamał ich dzbany Die, gdyby spojrzał na twarz syna przed dwunastoma latami, nie odważył się wysłać strażników, by przejąć sprawcę i przynieść go do oceny. Więc zaciekał, a na przyszłość wziąć dzbanki żelaza i mosiądzu, i dał nowe od Skarbu Państwa do tych, którzy nie posiadali żadnego z własnych.
Kiedy książę Rasâlu nie zobaczył, że kobiety wracają do studni z dzbanami żelaza i mosiądzu, roześmiał się ze sobą i przyciągnął swój potężny łuk, aż ostrych strzałek przebili metalowe naczynia, jakby były gliny.
id="ID01283">Jednak nadal król nie wysłał dla niego, a więc zamontował stutę i wyruszył w dumę swojej młodości i siły do pałacu. Wszedł do sali publiczności, gdzie jego ojciec sat drżący i pozdrowił go całą szacunkiem; Ale Raja Sâlbâhan, w strachu przed jego życiem, odwrócił plecami pospiesznie i powiedziała nigdy słowo w odpowiedzi.Następnie książę Rasâlu, zwany do niego po całej hali -
"Przyjechałem, aby powitać, król, a nie krzywdzić ci! ME-
idę szukać wartości godniejszej niż oni! Ale, gdy mijał pod oknami pałacowymi, usłyszał, jak jego matka płacze, a dźwięk zmiękł jego serce, tak że jego gniew zginął, a wielka samotność spadła na niego, ponieważ został obrócony przez Ojca i matki. Więc płakał smutnie -
Daj jedną myślmy
w moim życiu właśnie się rozpoczęto!"
i Queen Lon odpowiedział przez jej łzy -
Tak! Matka jestem, choć płaczę, więc trzymaj to słowo pewne, –
, zmień król wszystkich mężczyzn, ale trzymaj się
serce twoje dobre i czyste!"
Więc Raja Rasâlu został pocieszony i zaczął przygotowywać się na fortunę. Wziął z nim konia bhaunr Irâqi, a jego papuga, z których oboje mieszkali z nim odkąd się urodził; A poza tym, którzy próbowali i zaufanych przyjaciół miał dwóch innych – cieśli chłopak, a złotnikiem chłopakiem, którzy byli zdeterminowani, aby podążać za księciem do śmierci.
Więc zrobili dobrą firmę, i królowa Lona, kiedy widziała ich, obserwowała ich z okna, dopóki nie zobaczyła nic poza chmurą kurzu na horyzoncie; Potem skłoniła głowę na ręce i płakała, mówiąc -
,
przyciemnić światło słoneczne i przyciemnić dzień;
dla matki, której syn jest daleko, jest jak kurz!