Allerlesirauh; lub wieloletni istota (Niemiecka bajka)

Nastąpiło raz na pewien czas, który miał żonę ze złotymi włosami, a ona była taka piękna, że ​​nie można znaleźć nikogo jak jej na świecie. Zdarzyło się, że zachorowała, a kiedy czuła, że ​​musi wkrótce umrzeć, wysłała dla króla i powiedziała: I ma tylko takie złote włosy jak ja. Obiecaj mi to. "Po tym, jak król jej obiecał ją, zamknęła oczy i zmarł. Ostatnich jego radnych powiedzieli: "The King _must_ ponownają, abyśmy mogli mieć królową". Więc posłańcy zostali wysłani daleko i szeroko, aby szukać panny młodej równej późnej królowej w pięknie. Ale nie było nikogo w szerokim świecie, a gdyby była, nie mogła mieć takich złotych włosów. Potem posłańcy znów wrócili do domu, nie byli w stanie znaleźć królową.

Teraz król miał córkę, która była tak piękna jak jej martwa matka i miała tylko takie złote włosy. Pewnego dnia, kiedy dorosła, jej ojciec spojrzał na nią i zobaczyła, że ​​była dokładnie jak jej matka, więc powiedział do swoich radnych, "poślubię moją córkę jednym z was, a ona będzie królową, za ona jest dokładnie jak jej martwa matka, a kiedy umieram męża, będzie królem. "Ale kiedy księżniczka usłyszała o decyzji ojca, nie była wcale zadowolona i rzekła do niego" trzy sukienki; Jeden jako złoty jak słońce, jeden jako srebrny jak księżyc, a jeden jako błyszczący jak gwiazdy. Poza tym chcę płaszcz wykonany z tysiąca różnych rodzajów skóry; Każde zwierzę w twoim królestwie musi dać trochę jego skóry. Nie należy się odwrócić z jego celu, a on nakazał najbardziej wykwalifikowanymi dziewczęcami w swoim królestwie, aby utknąć trzy sukienki, jeden jako złoty jak słońce, a jeden jako srebrny jak księżyc, i jeden tak błyszczący jak gwiazdy; I dał rozkazy wszystkim Huntsmenowi, by złapać jednego z każdego rodzaju bestii w Królestwie i zdobyć trochę swojej skóry, aby zarobić płaszcz tysiąc futrzy. W końcu, kiedy wszystko było gotowe, król rozkazał płaszcz, który ma zostać przywieziony do niego, a on rozłożył go przed księżniczką i powiedział: "Jutro będzie twój dzień ślubu". Kiedy księżniczka zobaczyła, że ​​nie było więcej Nadzieja o zmianie rezolucji ojca, zdecydowała się uciekać. W nocy, kiedy wszyscy spali, wstała i wziąła trzy rzeczy ze skarbów, złotego pierścienia, małego złota wirującego koła i złota bębna; Włożyła słońce, księżyc i sukienki gwiazdy w skorupce orzechowej, wyciągnął na płaszczu wielu skór i sprawił, że jej twarz i ręce czarne z sadzą. Potem pochwalona się do Boga i wyszła i podróżowała całą noc, aż dojdzie do dużego lasu. A ponieważ była bardzo zmęczona, usiadła do pustego drzewa i zasnąła. ​​

słońce róża, a ona wciąż spała dalej, chociaż było prawie południe. Teraz stało się, że król, którym należał ten drewno, był w tym polować. Kiedy jego psy przyszły na drzewo, wąchali, i pobiegł i zaokrąglił się, szczekając. Król powiedział do Huntsmena – widzę, jakiego rodzaju dzikiej bestii tam jest Nigdy się nie widzieliśmy; Jego skóra jest wykonana z tysiąca futer; Ale to się uspokoi. Król powiedział: i krzyknął do nich: "Jestem biednym dzieckiem, opuszcza przez ojca i matki; Weźcie na mnie, i pozwól mi pójść z tobą. Przyjdź z nami i zamiataj popiołów razem. "Więc włożyli ją do koszyka i wrócili do pałacu. Tam pokazali jej mały pokój pod schodami, gdzie przyszedł światło dzienne, i rzekł do niej: "Wiele futrzane stworzenie, możesz tu żyć i spać." Potem została wysłana do kuchni, gdzie nosiła drewno i wodę, Pokraliśmy ogień, umyte warzywa, oskubane ptactwo, zmiecił popiół i zrobił całą brudną pracę.

Więc wieloletni istota żyła przez długi czas w wielkim ubóstwie. Ach, pięknej córki królewskiej, co teraz będzie teraz?

Stało się kiedyś, gdy w pałacu odbywa się wielką ucztę, że w pałacu, że powiedział do kucharza, możesz iść na górę na chwilę trochę i spójrz? Będę stać poza drzwiami. "Cook odpowiedział:" Tak, możesz iść w górę, ale w półgodzinnej godzinie musisz wrócić tutaj, aby zmieść popiół ". Potem wzięła jej małą lampę olejową i poszedł Do jej małego pokoju, wyruszył z płaszcz futra i zmył sadzę z twarzy i rąk, aby jej piękno się świeciło i było tak, jakby jeden sunbeam po drugim wychodziło z czarnej chmury. Potem otworzyła orzech i wyjął sukienkę jako złotą jak słońce. A kiedy to zrobiła, poszła do uczty, a wszyscy wyszła z drogi, bo nikt jej nie znał, a oni myśleli, że musi być córką króla. Ale król przyszedł do niej i dał jej rękę i tańczył z nią, myśląc o sobie, "Moje oczy nigdy nie ujrzały nikogo tak fair!" Kiedy taniec się skończył, ona do niego, a kiedy król wyglądał na kogoś zniknął, nikt nie wiedział. Strażnicy, którzy stoili, zanim pałac zostali powołani i przesłuchani, ale nikt jej nie widział na futrzanym płaszczu i był jeszcze bardziej wieloletnim stworzeniem. Kiedy wszedła do kuchni i otoczona jej dzieło do zamiatania popiołów razem, powiedział do niej kucharza – niech to zaczekać do jutra, a po prostu gotuj zupę króla dla mnie; Chcę mieć trochę peep w firmie na piętrze; Ale upewnij się, że nie pozwoliłeś na to włosy, w przeciwnym razie nie dostaniesz nic do jedzenia w przyszłości! Więc gotowanie odszedł, a wieloletni istota ugotował zupę dla króla. Zrobiła zupę chlebową, a także prawdopodobnie mogła, a kiedy to zrobiło, wywoła jej złoty pierścionek z małego pokoju i położył go w Tureen, w którym zupa miała być serwowana.

Kiedy taniec został zakończony, król miał zupę przyniósł mu i zjadł, a to było tak dobre, że myślał, że nigdy nie smakował takiej zupy w swoim życiu. Ale kiedy przyszedł na dno dania, widział złoty pierścionek leżący tam, a on nie mógł sobie wyobrazić, jak to się stało. Potem rozkazał gotownika, który zostanie przedni. Cook był przerażony, gdy usłyszał dowództwo i powiedział do wielu pasmowych stworzeń: "Musiałeś pozwolić włosom wpadać do zupy, a jeśli masz na dobre bicie!" Kiedy przyszedł przed królem, Król zapytał, kto ugotował zupę. Gotować odpowiedział: "Gotowałem go". Ale król powiedział: "To nie jest prawda, bo była to zupełnie inna i znacznie lepsza zupa niż kiedykolwiek ugotowałeś". Wtedy Cook powiedział: "Muszę się przyznać", muszę przyznać; __ nie gotował zupy; Mrożonemu stworzenie zrobiło. '' Pozwól jej powstrzymać się przede mną – powiedział król. Kiedy przyszedł wieloletni istota, król zapytał ją, kim była. "Jestem biednym dzieckiem bez ojca lub matki". Potem zapytał ją: "Co robisz w moim pałacu?" Jestem bezużyteczny, z wyjątkiem butów rzuconych na moją głowę. "Jak dostałeś pierścień który był w zupie? zapytał. "W ogóle nic nie wiem o pierścieniu", odpowiedziała. Więc król mógłby dowiedzieć się niczego i był zobowiązany do niej wysłać ją Popatrz na. Odpowiedział: "Tak, ale wróć ponownie na pół godzinę i gotuj króla zupa chleba, którą lubi tak bardzo. Sukienka jako srebrny jak księżyc i włóż go. Potem poszła na górę, wyglądając jak córka króla, a król przyszedł ku nią, zachwycił ją ponownie, a gdy taniec właśnie się rozpoczął, tańczyli razem. Ale kiedy zakończył się taniec, znowu zniknęła tak szybko, że król nie widział, w którą stronę poszła. Pobiegł ją do jej małego pokoju i jeszcze raz zmieniła się w wieloletnim stworzeniu i wszedł do kuchni, żeby ugotować zupę chlebową. Kiedy kucharz był na górze, wywoła złote obracanie koła i umieściło go w naczyniu, aby zupa była nalona. Został sprowadzony do króla, który go zjadł i lubił go tyle, jak ostatnio. Miał na niego kucharz, a znowu musiał przyznać, że wieloletni stworzenie ugotował zupę. Wtedy mrożone stworzenie przyszło przed królem, ale znowu powiedziała, że ​​nie ma żadnego użycia, z wyjątkiem butów rzucanych na głowę i że nic nie wiedziała w ogóle złotego wirującego koła.

Kiedy król miał święto po raz trzeci, rzeczy nie okazały się tak samo jak w pozostałych dwóch. Gotowi powiedział: Pozwolił jej wejść do zwykłego czasu. Teraz włożyła sukienkę jako błyszczącą jak gwiazdy i wszedł do sali.

Król tańczył ponownie z piękną dziewicą i pomyślała, że ​​nigdy nie wyglądała tak pięknie. I kiedy tańczył, umieścił złoty pierścionek na palcu bez jej widzenia, a on nakazał, aby taniec powinien trwać dłużej niż zwykle. Kiedy skończył, chciał trzymać ręce w jego, ale pękła od niego, i skoczyła tak szybko wśród ludzi, że zniknęła z jego wzroku. Pobiegła tak szybko, jak mogłaby do jej małego pokoju pod schodami, ale ponieważ zatrzymała się zbyt długo poza półgodziną, nie mogła przestać zdjąć piękną sukienkę, ale rzucił tylko płaszcz na nim, aw Jej pośpiech, którego nie zrobiła dość czarny z sadzy, jeden palec pozostały biały. Mel-fully stworzenie prowadził teraz do kuchni, gotowała zupę króla, a kiedy kucharz zniknął, położyła złotą bębenkę w naczyniu. Kiedy król znalazł kołowrotek na dole, miał do niego doprowadził do niego stworzenie, a potem zobaczył biały palec, a pierścień, który włożył na dłoń w tańcu. Potem wziął ją za rękę i trzymał ją mocno, a gdy próbowała uciec, nieco wyrzuciła futro-płaszcz, a sukienka gwiazd świeciła. Król przejął płaszcz i rozerwał ją. Zszedł jej złote włosy, a ona stała w jej pełnym świetności i nie mogła już się ukryć. A kiedy sadza i popioły zostały przemyte z twarzy, wyglądała piękniej niż ktokolwiek na świecie. Ale król powiedział: "Jesteś moją drogą panną młodą, a my nigdy nie będziemy oddzielić od siebie." Więc ślub był obchodzony i żyli długo i szczęśliwie.