Król Reinhold (Niemiecka bajka)

W samym sercu górskich gór są niewiele zmienione przez ten postępowy wiek; Żadna kolejna kolejowa, nawet post-chaise dociera do nich, a samochody samochodowe są widoczne tylko wtedy, gdy przeszli sporadycznie na wysokiej drodze.

taka wioska jest elhalten; Leży w zielonej dolinie, bogatej z wieloma kwiatami; Uroczy mały strumyk biegnie przez niego, znikający nagle w domach, aby ponownie pojawić się ponownie triumfant dalej w dół drogi. Ten potok nazywa się Siliber Bacha lub Silver Brook, z powodu czystości swojej wody. Po obu stronach doliny wznosi się stromych stoków górskich z dzikim lasami i szorstkowymi ścieżkami. Jedna dobra droga dołącza do wioski z Vockenhausen, a więc ze znanym miastem Eppstein.

na dalszej stronie Küppel (stromy szczyt, który wznosi się za Elhalten), jest letnim domkiem, samotny i opuszczone mieszkanie w środku lasu. Tam kiedyś płonie ogromny przyjazny kot, który był tak zachwycony, widząc nieznajomego, że całkiem prześladowała mnie swoim uczuciem.

Na szczycie Küppel jest przewiewną wieżą; Każdy, kto chce spróbować, jak wygląda latanie i nie może sobie pozwolić na pójście w stomorach Zeppelin, może tworzyć o tym pomysł. Istnieje najbardziej ekspansywny widok zasięgu Taunusa i bardzo niewiele pod stopami Był synem leśnika, delikatny mało z prawie sześciu lat. Hugo miała kilka książek opowieści; Ale nie potrzebował ich; Czy mieszkał w lesie, a las opowiada własne opowieści dla dzieci, które tam mieszkają. Ptaki byliby do niego chatały i powiedz mu historie rodziny; Cichy, słodkooki jeleń przyszedł do leśnictwa, który ma być karmiony w zimnej zimie, więc nauczył się poznać ich drogi. Małe kwiaty będą szepcze opowieści o dziwnych zabytków, które widzieli w lesie, kiedy mieli przypadkowo zapomniane zamknąć swoje płatki na noc.

Hugo widział wiele za pięcioletniego chłopca; Ale tęsknił za zobaczenie więcej. Słyszał historie Drewno-Gobliny, wróżki i NIXies, oraz ruchliwych krasnoludków, którzy żyją pod ziemią. Spragniony na przygodę Zabrała się sama w lesie Küppel, a choć jej rodzice i ojciec Hugo, rzeczywiście wszyscy wieśniakowie szukali dla niej, żaden ślad nie mógł znaleźć, oszczędzaj paski jej małego niebieskiego pinafore i wstążki włosów na brambles W odległym miejscu w pobliżu starego kamieniołomu. Można sobie wyobrazić, co robi to zrobione w cichym życiu sąsiedztwa.

niektórzy ludzie rozmawiali o gipsach, niektóre głębokie otwory lub baseny w lesie; Inni nie mówią zbyt wiele, ale myśleli o drzewkach i wróżkach i potrząsnęli głową. Hugo miał wiele czasu z ładnym dzieckiem Elsą; Jej ojciec i Forester byli przyjaciółmi, a ona spędziła dzień czasami w leśnictwie na Küppel. Możesz sobie wyobrazić, że dzieci były bardziej ściśle obserwowane niż zwykle. Matka Hugo trzymała ostre oko; Wiedziała, że ​​jego mała głowa była pełna wszystkich rodzajów pojęciach.

Stało się to, że około dwa tygodnie po tych wydarzeniach ojciec Hugo wyszedł na polowanie na noc. Jego matka była zajęta całym popołudniem; Pogoda była gorąca i duszna. W ostatniej senności pokonał ją, a ona zasnęła z głową na kuchennym stole. Teraz była na pewno nie nadana zasypianiem po południu, była ogólnie zbyt zajęta dla tego; Naprawdę myślę, że musi zostać zakrzywiona. Wróżki czasami umieszczają śpiące roboty do kawy ludzi; Wtedy wszystko jest z nimi.

Teraz była okazja Hugo. Pośpiesznie podjął brąz (lub szary, jak nazywa się w Niemczech) żytnie chleb i kiełbasa, która stała gotowa na kolację, pakowała go w piękną zieloną skrzynkę, z dwoma niebieskimi błędami pomalowanymi na nim, wyrwał swój pistolet zabawka W przypadku wypadków i określonych z dzielnym sercem, aby szukać małego Elsa.

Muszę ci powiedzieć, że marzył o niej wielokrotnie od jej zniknięcia. Wydawało się, że patrzy na niego z dziannymi niebieskimi oczami i błagnąć jego pomoc. Rym zadzwonił stale w głowie, który wydawał się mieć do niej odniesienie; Ale nie mógł zupełnie wymyślić, co to znaczy:

"Król Reinhold znalazł małą pokojówkę na samych w skraju lasu;

płakała i płakała w cierpieniu,

wszystkie rozdarty i przytulona była jej sukienka; Graj.

"Jest to najbardziej męczące miejsce; Ale gdzie była? Kto był królem Reinhold? Jak Hugo może ją dostarczyć? Nie mógł odpowiedzieć na te pytania. "Muszę zaufać szczęście i miej nadzieję, że wróżki mi pomogą. Heigho na przygody!"

To była godzina zmierzchu; Niebo było delikatnym szaro-zielonym odcieniem, ptaki wezwały do ​​ich wędrowców, aby wrócić do domu do łóżka, kilka słabych gwiazd pojawił się na niebie; Tajemnica wisiała w powietrzu.

na Hugo wszedł do kręgu zielonego i złota, który został oznaczony na drzewach i wydawało się pokazać mu drogę. Śpiewał i krzyknął wesoło, by utrzymać duchy; To był kolacja, a nocne powietrze uczyniło go głodnym; Więc rozpakowałem chleb i kiełbasę i zrobił dobry posiłek. Księżyc wzrosła i rzucił błysk światła przez drzewa; Lingujące odcienie zmierzchu zniknęły. Po jednej stronie małej ścieżki była ciemna jodła, nieprzenikniona w mroku, na innych, bukach i dębach. Małe Harebells i Różowy Centaury graniczył z drogą. W późnej letniej nocy był piękny odżywiony zapach, zapach wilgotnej ziemi i grzybów i kwiatów, a raczej łączone perfumy nadal bardziej subtelne i nieopisane.

Stillness i samotność zaczęła uciskać nasz bohater trochę po raz pierwszy. Gdyby był dzieckiem miasta, byłby strasznie przestraszony przedtem; Ale był tak przyzwyczaił się do milczenia lasu, jak możesz być hałasem i zgiełku ulicy.

Nagle stłumiony dźwięk złamał ciszę: pukanie, pukanie, jak cios Młotki, gdy robotnicy są zajęci w pewnej odległości. Odważne małe serce Hugo zaczęło pokonać; Wiedział, że hałas musi być wykonany przez Kobolds w pracy nad ich kowadłym głębokim podziemnym.

Wtedy był świadomy śladów za nim: tramp, włóczęga, włóczęga. Czy jego ojciec przyszedł przynieść go do domu? Raczej miał nadzieję, że tak może być; Ale kiedy wyrwał odwagę, by się obrócić, nie było tam nikogo! Sowa skrzeczyła; Bush szeleścił się blisko niego; Odwrócił się ostro, a tam zobaczył trochę starego człowieka z ogromnym kluczem w ręku siedząc na ścięte pnia drzewa. Jego jasne niebieskie oczy błyszczały dziwnie w bimbędzie, a jego kudłaty szare włosy wstały po obu stronach jego czerwonej czapki. Nosił kurtkę zielonej, wyłożonej szkarłatnym i miał ciężkie drewniane buty, takie jak chłopi z noszą w niektórych częściach Niemiec. Wylądował zegar mniszka lekarskiego, który wzrósł przy okazji i trzymał go na księżycu.

"Jeden, dwa, trzy," do dziewięciu mały człowiek liczył.

"dziewięć godzina! Przyjdźcie się spieszą – powiedział, a on wziął Hugo ręcznie.

Natychmiast dziecko było w stanie zobaczyć wiele rzeczy w lesie, którego wcześniej nie obserwował; Dziwne formy bajek spłynęły na niego i spojrzał na niego smutne, słodkie oczy; Wtedy strumień roześmianych elfów minęło go w Wild Frolic. Tak, kiedy pomyślał, że przez drzewa widział gigantyczną formę samego króla, pokonał na jego górach. Potem przekroczyli strumień pstrągowy srebrny w świetle księżyca. Pstrąg śpią; Ale kiedy krasnolud leczył nad małym kamiennym mostem i wyszeptał kilka słów-flash i były wyłączone, daleko w dół strumienia; Ukryli pod kreskami i korzeniem drzewem przez banki i odpychały ze strachu. Przerażali krasnoludów iz powodu Szli wzdłuż pięknie przyćwiczonej ścieżki przez strumień pstrągowy, obserwując światło księżyca na falującym wodzie, aż opuścili potok z tyłu i przyszedł na zieloną łąkę w środku, który stanęł czcigodny dębowy drzewo, które wciąż nosił zielone liście Choć jego bagażnik był całkowicie pusty.

Drzewo było oświetlone w ramach genialnego blasku różowego światła. Krasnolud zbliżył się na palcach, zdejmując jego niezdarne buty i zadzwonić do Hugo, by za nim podążać za nim cicho. Peeped przez otwory w bagażniku drzewa, a co zagląd, który widzieli!

dwadzieścia lub więcej najmniejszych dzieci, ledwie większy niż mój palec, siedział lub tańczył lub przetoczył się na zielonym omszu Dywan pokoju drzewa. Były to bajki, a to było przedszkole wróżki. Każda mała dziewczynka miała dolly z najpiękniejszych kwiatów, a kołyska zielonych liści dębowych, szyć się razem przez ostrza trawy.

Małe opłaty Niemowlęta leżały na plecach i kopnięte i zatrzasły na radość i Największy z wszystkich wróżkich obecnych dał im swoje butelki, wypełnione bistoną i rosa miodową, na której kwitną dzieci. Elfy chłopca wykonały najbardziej hałas; Uchwycili mysz w teren, ogromne stworzenie wydawało się z nimi, a wszyscy próbowali jeździć na plecach na raz.

Hugo był tak zachwycony z pięknym widokiem, którego nie mógł się oprzeć Wywołanie "Och!" w tonach ekstazy. W jednej chwili, puff! światła zgasły; powstała zimna mgła; Hugo zobaczył, że jego krasnoludka zmieniła się w duży czarny niedźwiedź straszny, by zobaczyć. Tak jak nasz bohater pomyślał, że zostanie zjedzony, Kobold wznowił swoją naturalną formę.

"milczeć, jeśli byłbyś mądry", powiedział, i to wszystko.

Ponownie podążali za małą ścieżką dalej przez łąkę i do lasu, aż przyszli nagle na wielkim stosie skał, malowniczo wśród drzew, takich jak tak powszechne w górach Taunus. Krasnolud podszedł do skały, klucz ręcznie i szukał, dopóki nie znalazł tajnych drzwi. Następnie zamontował klucz do zamka i włączył go, wyciągnął i pociągnął, aby otworzyć drzwi. Nagle otworzy się, żuchnie głośno, a krasnolud leżał na plecach. Upierał się zbudowany i zbeształ. "Powinnili mieć naoliwione zawiasy, leniwe louts" – powiedział każdy kierunek. Efekt był raczej zbyt olśniewający po ciemnej nocy, a oczy Hugo zamrugały. W dół, w dół, korytarz stopniowo zstąpił i wydawał się nigdy nie kończący. "Jednak mam znowu wyjść?" pomyślał Hugo z niepokojem. Nie wiedział, że widzisz, że istnieje wiele sposobów z Magic Land.

W końcu przybyli do kolejnych drzwi, wykonane z kryształowego szkła i wszedł do dużej sali z musującym dachem kryształu skalnego. W centrum był fontanną, bardziej wspaniałą kreację Fairyland nie zawiera. Hugo trzymał oddech ze strachu przed powiedzeniem "Och!" Ponownie. Dziwne gnomy i wróżki wydawały się żywe, a element, który zawarł, nie był wodą, ale ogniem. Najbardziej wspaniałym wyświetlaczem fajerwerków, jakie kiedykolwiek widziałeś, byłoby niczym w porównaniu Hugo mógł oglądać to od wieków i pozostawił go niechętnie, patrząc wstecz przez cały czas. Potem przeszli przez łukowatą drzwi, a nowa scena spotkała ich widok.

Multitudy małych karłowatych mężczyzn ubranych w stroju sądu stały wokół pokoju. W obliczu nich, na tronie złota, z maleńką koroną złota zagrała z jasnokrwałymi diamentami na głowie siedziałem prawdziwą małą ludzką dziewczyną, z brudnym starym dolly w ramionach. Była bardzo ładną dziewczynką, dziadkiem ubranym w frocie niebieskiego jedwabiu haftowanego z białymi stokrotkami, małym niebieskim skarpetom i butami z diamentowymi klamrami. Ale jej twarz była smutna i blada, a jej oczy czerwone od płaczu, a jej targi wisiały w splątanych zamków nad jej ramionami. Trzymała mocno mocno w ramionach i powtórzyła się w kółko: "Chcę moją mamę, chcę wrócić do domu do mojej mamę"

jako krasnolud, a następnie Hugo, wszedł do pokoju Krasnoludy lub Kobolds, jak nazywane są również, skłoniły się z głowami na ziemię, a śpiewali w chórze brudu:

"grad, trzykrotnie, do króla Reinhold,

My, Jego tematy prawdziwe i śmiałe

łuk w hołdzie naszego króla,

każda czapka na wysoki musi się rzucić! "

, że każdy Kobold rzucił szczytową czapkę do dachu i złapał go ponownie na głowie lub jego stopa lub na nosie, jak może być. Potem wszyscy krzyczali "Hurra!" I to było tak, jakby potężny stado kruków był do Croaku razem. Mała dziewczynka położyła ręce do uszu i miałem znowu płakać, kiedy zobaczyła Hugo. Potem skoczyła z niecierpliwością z krzykiem radości i wyskoczył ze złotymi krokami.

"O – kochanie, dobry hugo", powiedziała: "Czy przyjechałeś mi do domu? Wiedziałem, że przyjdziesz: "Kontynuowała", bo marzyłem o tobie tak często."

Hugo spojrzał na słodką małą twarz przed nim i, pomimo jej drobnych ubrań i koronę diamentową, on Uznany mały Elsa, jego zagubiony Playmate. Przypomniał sobie jego marzenia, a wszystko wydawało się jasne. Czuł się bardzo duży i silny i ważny na raz. Umieszczenie ramion ochrania się wokół małej dziewczynki, powiedział, że stoi w obliczu całego montażu: "Przyjechałem wziąć tę małą dziewczynkę, panno Elsa, do domu do jej mama."

król Reinhold (bo był królem samego karłowata, który towarzyszył Hugo) podjął ciężką koronę, która leżała na poduszce obok niego, włóż go, a potem wziął go ponownie, ukierunkowane, że był zbyt ciężki i nie pasował do niego prawidłowo.

Następnie wyczyścił gardło i skierował swoich dworzanów w tych słowach: "Hum! Szum! Szum! Moje cenione tematy! Znalazłem tę małą dziewczynkę kilka tygodni temu w lesie, w magicznym kręgu mojej domeny. Płakała gorzko i wydawała się bardzo przestraszona. Pocieszyłem ją najlepiej jak mogłem. Dałem jej ciągi o ładnych koralikach i maleńkim fanom piór niebieskiego Jaya. Obiecałem zabrać ją ze mną i daj jej koronę złota, aby ustawić ją na złotym tronie i uczynić jej królową wszystkich krasnoludków. Postanowiłem nawet zaoferować jej pocałunek; Ale przykro mi, że mówiąc, że niewdzięczne dziecko uderzyło mnie w twarz (krzyki "wstydu") tam siedzi, spójrz na nią! Jak spłaciła mnie za całą moją dobroć i dla wszystkich wyróżnień, jakie ją przyznałem? " (Tutaj Elsa zaczęła płakać ponownie i sprzęgnąć mocno dłoni Hugo.) "Ona robi niczym, ale cały dzień, i przytulaj jej Dolly i powiedzieć, że chce wrócić do domu do swojej mammę! Apeluję do ciebie, moi Kobolds, to takie dziecko godne być królową naszej królestwa, o ludziach bardziej starożytnych niż gór, starsza niż ludzkość; Bo byliśmy pierwszymi mieszkańcami Ziemi, jesteśmy prymitywnym człowiekiem!"

Ryk oklasków spełnił tę przemówienie i płacze" nie jest godna, pozwól jej zostać przesłani, "słychać. "Jest naprawdę zbyt młoda, ona jest tylko dzieckiem," powiedział, że ktoś wygląda na starego dziadku Kobolda Jest starsza, będzie dla nas zbyt duża; Śmiertelnicy mają dziwny zwyczaj rośnie. Nie, myślałem o tym. Młodzi ptaki są najbezpieczniejsze w gnieździe. Ale to dziecko nigdy nie było w stanie znaleźć sposobu do domu, nawet w dół własnej ulicy. Więc wybrałem tego odważnego młodego człowieka, aby wziąć ją do domu. Tutaj dał Hugo slap z tyłu, że prawie przewrócił go, bo krasnoludy są bardzo silni pomimo ich małości, wiesz.

Twarz Elsa zaczęła wiązka, a ona tańczyłaby z radości; Ale niezwykłe uwagi króla boli ją trochę. Była pewna, że ​​mogła znaleźć w jej stronę domu, duża dziewczyna z czterech lat powinno z pewnością poznać jej własny dom. Wiedziała dokładnie tam, gdzie stało. W pobliżu pędzącego srebrnego potoku, niskiego, czerwonego zadaszonego domu i stodoła z czarnymi belkami, także kogutami i krażonami i gęsiami, które sięgają w małym stoczni. Było dość blisko młyna wodnego; Słyszała, jak pędzi wodę, gdy leżała w swoim małym łóżku pod swoim wielkim workiem z piór, tylko jej małym nosem i uszami zaglądającymi. Jodła z bardzo wysokim trzonem i grubą krzaczaste głową stała z tyłu domu.

Tak, była pewna, że ​​mogła ją znaleźć.

Tymczasem niektóre z Krasnoludy zostały wysunięte, aby przygotować się do przewozu dla dzieci. Następnie Hugo przywołał odwagę, aby rozwiązać króla.

"O KING!" Powiedział: "Słyszałem o cudach waszego Królestwa i wspaniałej umiejętności was robotników" – gdzieś wyjął trochę, a jego oratorium ustąpił – "Powinienem tak bardzo chcieć zobaczyć coś z tego", powiedział nieśmiało.

"Z pewnością z pewnością, z największą przyjemnością" – powiedział król Reinhold i wyglądała znacznie zadowoleni. "Inteligentne dziecko" – mruknął. "HO, Dickkopf, przynieś mi latarkę i poprowadź drogę do warsztatu" – powiedział własny; przez ciemne fragmenty i jaskinie oświetlone bladym światłem; Przez pomieszczenia sklepowe, w których masy minerałów zostały ułożone lśniącymi w cudownych kolorach; Dzięki skarbach zawierających złote i srebrne i cenne kamienie w ogromnych ilościach.

Oczy dzieci dorastały w głowach, gdy widzieli wszystkie te bogactwo; Ale nie rozumieli wiele o wartości tych skarbów; Zabawki lub słodycze byłyby bardziej do ich smaku.

W końcu dotarli do długiej, wąskiej hali, gdzie tysiące małych mężczyzn, ze skórzanymi fartuchami dalej, usiadł zajęty w pracy. Każdy był zatrudniony w ujęciu i ukończeniu niektórych dzieł sztuki: kosztowne puchary, piękne pierścienie łańcuchowe, a naszyjniki były tam, takie jak nigdy nie były widoczne w najlepszych sklepach w Paryżu, Berlinie lub Londynie.

"radość wykonania "został napisany na każdym obliczu; Dla artysty jest zawsze szczęśliwy, gdy w pracy.

Jeden krasnolud oświetla książkę, a piękna konstrukcja traw i motyli dorastała pod jego sprytnymi palcami – - powiedział król Reinhold do Hugo. "To tylko drobny rozdział z Wielkiej Księgi Nature, który nie ma ani zaczynający się ani nie kończyć. Ale jeśli uczysz się go ostrożnie i poważnie, zawsze przyniesie ci nadzieję i szczęście, niezależnie od tego, co nauczył ludzie mogą powiedzieć przeciwnie. Przytrzymaj strony do światła, a zobaczysz, że są przezroczyste."

jak Hugo zrobił to najgłębsze zainteresowanie, oto! Zdjęcia stały się żywe; Motyle zmieniły się w wróżki i śmiałe i skinął głową w niego w przyjazny sposób.

"Spójrz przez Księgę Nature, aż znajdziesz duszę rzeczy" – powiedział król Reinhold.

Chociaż brzmiało to bardzo głębokie i tajemnicze, Hugo wydawało się zrozumieć. Czy zastanawiam się, małe dzieci, które czytają tę historię? Czy jesteś lubią chłopca w przedszkolu, do którego mówiłem bajkową historię i który przerywał mi pogardliwie z uwagą: "Wróżki nie istnieją!"

"O Nie oni nie mają mojego małego człowieka ! " powiedział I. "Cóż, myślisz więc Och, och! powiedział, że kiedykolwiek widziałeś trochę zielonego jabłka. " Potem próbowałem pokazać mu, jakie wspaniałe rzeczy zawsze dzieje się w tym świecie naszego, jeśli tylko mamy oczy, aby je zobaczyć. Nie sądzę, że go przekonałem; Bo był bardzo wieprzowy i miał świetną opinię o sobie; A tacy ludzie są bardzo trudne, są bardzo trudne do kłótni.

do ELSA, Reinhold dał garść znakomitych róż. "W bajkowych różach oznaczają miłość i szczęście" – powiedział. "Małe dziewczynki powinny być szczęśliwe przez cały dzień, a nie mokry świata ze swoimi łzami. Są już wystarczająco dużo łzy "- powiedział zastępczo -" łzy w środku ziemi ".

Otwieranie się z hali po obu stronach były ogromne piece. Tutaj Kobolds byli zajęci wytapianiem rudy i przygotowując materiały dla bardziej wykwalifikowanych robotników. Tutaj też były małe szafki z półkami, w których umieszczono kosztowne wazony, aby być spalonym twardym jak Chiny.

Ciepło było tak intensywne, że Hugo i Elsa mogli tylko po prostu podejść. Wydawało się im jak gdyby małych mężczyzn musi być żywy; Ale Kobolds byli do tego przyzwyczaili i znaleźli to całkiem fajne i przyjemne. Obalili swoje młoty i wyszli w tym samym czasie, busierze Merrier; Nigdy nie byli bezczynni ani zmęczeni ich pracy.

Młoda strona karłowata wszedł do hali i ogłosił, że wózek był gotowy. W innym momencie Hugo i Elsa znaleźli się stojąc w lesie w świetle księżyca. Wózek stał gotowy do nich wyciągnięty przez sześć stagów. Król Reinhold zrezygnował z ceremonii urlopu; nienawidził spokoju i chciał palić swoją rurę w pokoju.

Hugo rozpoznawał jelenia; karmił ich zimą z okien leśnictwa; Znali go też, a skinął głową delikatne głowy.

o Co za jazdę, która była w domu przez ciepłą wrześniową noc! Nie widzieli ani ducha, ani goblin; Nie ujawniono im mgły wróżki; tylko silny, słodki zapach jodeł, ciemny, dziwny kształt drzew, a gwiazdy, które świeciły przez gałęzie!

trzymali się mocno przy ręce, i pochylił się na miękki poduszki; Nic nie powiedzieli, czuli się tak, jakby byli we śnie.

Obecnie usłyszeli hałas małego strumyku, który był ukryty na ciemnych drzewach, a wkrótce potem zamienili róg i zobaczyli małą wioskę Elhalten przed nimi, spokojny i nadal w świetle wczesnego poranka.

Elsa po wszystkim rozpoznał ją do domu i wezwał do stagów do zatrzymania. Potem pocałowała Hugo i położyła trochę policzku przeciwko jego i powiedział: "Good-Bye, Darling," a potem wniknęła do swojego domu, a wszystko wydawało się całkiem naturalne. Możesz sobie wyobrazić, jak zachwycona matka Elsa miała znów mieć dziewczyno w ramionach. Była taka całowanie i przytulanie, jak nigdy wcześniej nie było!

Tymczasem Hugo pojechała stromą stroną Küppel w różowym świetle wczesnego poranka; Na szczęście nie spotkał nikogo na to samotny sposób. Kiedyś pomyślał, że zobaczył białą formę stojącą na końcu ścieżki, jak wysoka kobieta, która machnęła ramionami i uderzyła. Ale kiedy przyglądał się bliżej, był to tylko rosnące światło dnia przez drzewa, a nie matka Holle, czy kobieta z drewna, jak sobie wyobrażała. Jelenia galopują się szybko pomimo szorstkiej drogi, a wkrótce zatrzymał się przed drzwiami leśnictwa. Tam wszyscy wydawali się nadal śpiących; Nie ma słychać dźwięku. Hugo pogłaskał delikatne głowy jąder i przykwili je, a oni zniknęli nagle w gęstie Küppel.

z pierwszymi promieniami matki Sun Hugo, które obudziły i był najbardziej zdumiony Że spała całą noc w kuchni.

"Tak się dzieje, kiedy mąż jest daleko", powiedziała, że ​​się rozciągnął i potrząsając ubraniami. "Co stało się hugo?" Ona nagle pomyślała i czuła się niespokojna. Szybko poszła na piętrze do sypialni, ale leżało Hugo przytulnie zwinięty w łóżku z różowymi policzkami i spadł loki, jego nos pogrzebany głęboko w poduszce.

jak wszedł, obusił się i powiedział: "Matka, byłem przynieść mały Elsa. Jest znowu w domu "- odwrócił się i upadł szybko.

Następnego dnia wiadomości dotarły do ​​nich, że mały Elsa naprawdę został znaleziony.

"Dlaczego, jak ciekawy, Mój chłopak marzył to zeszłej nocy – powiedziała pani Forester.

"Została w domu rodziców o około czterech rano, więc usłyszałem", powiedział jej mąż, który właśnie wrócił do domu.

rodzice Elsa zawsze wierzyli, że została skradziona przez gipsies; Było dziwne, że powinniśmy już wkrótce odesłać ją, nie prosząc o nagrodę. Co więcej dziecko był bogato ubrany; To była także queer; Jej ubrania były cudem i podziwem całej wioski. Niebieska jedwabna sukienka i buty z błyszczącymi klamrami; Nigdy wcześniej nie miałem drobno ubranego dziecka w Elhalten.

Prosty folk nigdy nie marzył, że klamry były prawdziwymi diamentami i warte dużej sumy pieniędzy.

Kiedy Hugo i Elsa spotkałem się ponownie w następnej niedzieli, możesz być pewien, że mieli wiele do rozmowy, przynajmniej kiedy zostali pozostawione samodzielnie przez dorosłych!

Chociaż prezenty bajki były niewidoczne dla wszystkich uratowania dzieci Sami wydaje się, że mieli wpływ na nich, gdy dorastali zobacz jej płacz.

hugo był cichy, nieśmiały chłopiec; Ale wydawał się obserwować wszystko, a ludzie mówili o nim: "Hugo ma otwarte oczy; pewnego dnia uczyni swój znak na świecie. " Więc dzieci dorastały szczęśliwe i dobre, a co chcesz dowiedzieć się więcej o nich niż to?