Tancerze (Niemiecka bajka)

Dzień sabatu przyciągnął się do bliska latem Roku Grace'a tysiąc jednego, a rustnica Ramersdorfu rozbawili się z tańcem, podobnie jak ich nie zrobi, na dziedzińcu klasztoru. Był to przywilej, że cieszyli się niepamiętnym czasem i nigdy nie było gilaid przez opatów, którzy byli martwi i zniknęły, ale Anselm von Lowenberg, a następnie przełożony klasztoru, surowy, ascetyczny człowiek, który wyglądał z pogardą i niechęci Na wszelkich popularnych rekreacjach od dawna ustanowił jego twarz, a ponadto próbowałem, aby każda środkowi odporne na rzeczywisty zakaz położenia kresu do bluzowej rozrywki. Rustnicy nie miały jednak ponieść się przez niezadowolenie, być może ich jedyną przyjemnością; I choć pobożny opat zatrudnieni ze swoim postępowaniem, przyzwyczaili się, że nie w jego poglądach, a ich przyjemność nie była jednym atomem, tym mniej.

dzień był bardzo piękny, a wieczór był, jeśli to możliwe, bardziej. Gędy Gardło dziewicy wioski i Rustnica Stalwart wypełniła Courtyard Klasztor. Ślepy skrzypek, który zestalał trzy pokolenia z sceny, usiadł przed grupą starszych o każdej seksie, który, choć zbyt stary i zbyt sztywny, by uczestniczyć w aktywnej i ekscytującej rozrywce, były nadal wystarczająco młode, aby cieszyć się patrząc na. Kilka ogolonych koron spojrzałych z podnośników, które spojrzał na wesołe scenę. Muzyka uderzyła, rozpoczął się taniec. Kto się zbliża? Dlaczego tak wiele niespokojnych spojrzeń rzuca się w kierunku? Jest to opat.

"Zaprzedz swoje oszukanie", mówił do nich, w uroczystym tonie; "Bload, a nie miejsce, ani dzień z twoim bezczynnym. Idź do domu i módlcie się we własnych domach, aby łaska Pana do rządziła Ye, bo jesteście źli i umyślni i ciężko serca jako kamienie!"

Machnął ręką, jakby by go rozproszył, ale jego słowa i jego działanie były równie zauważone przez tancerzy i widzów.

"Forth, podły grzesznicy!" on prowadził. "Naprzód z tych ścian, albo będę przeklinam krzywią" Zagrożenia za zagrożenie z nim. Muzyka grana z taką samą żywotnością, tancerze tańczyli tak wesoło jak zawsze, a widzowie buchlili każdego wyświetlania zwinności.

"Cóż, wtedy," mówić opat, pęknięcie z wściekłości " przestań, bądź moją klątwą na głowie – może tańczyć przez rok i dzień!"

Zakazano im gorzko; Z podniesionymi rękami i oczami nieprejestrując się z zemstą nieba na ich nieposłuszeństwo. Modlił się do Pana, żeby je ukarać za niewielkie jego wskazówki. Potem szukał swojej komórki, aby potwierdzić IRE w samotności.

Od tej godziny kontynuowali tańczyć do roku, a dzień w pełni wygasł. Noc spadła i nie przestali; dzień świtu i wciąż tańczyli. W upale w południe, w chłodnym wieczoru, dzień po dniu nie było dla nich odpoczynku, ich sala była bez końca. Sezony przewróciły się nad nimi. Lato dał miejsce na jesień, zima zastąpił lato, a wiosna pokładła pola z wczesnymi kwiatami, ponieważ zima powoli zniknęła, ale wciąż tańczyli dalej, przez czas prowadzenia czasu i zmieniających się sezonów, z niezamiętną siłą i nienaruszoną energią. Deszcz, ani grad, śnieg ani burza, słońce, ani cień, wydawały się ich wpływać. Okrągłe i okrągłe, tańczyły, w cieple i zimno, wilgotne i suche, w świetle i ciemności. Jakie były sezony – jakie są czasy lub godzinę lub pogoda? Na próżno byli ich sąsiedzi i przyjaciele próbują je aresztować w swoich dzikich ewolucjach; na próżno próbowano powstrzymać ich w ich wirującej karierze; Na próżno nawet napastnik przemieścił się, aby złagodzić ich z klątwy, który na nich położył, i umieścić okres do i nbsp; kara, o której była przyczyną.

Najsilniejszym człowiekiem w okolicy wyciągnął rękę i złapał jedną z nich, z zamiarem aresztowania jego rotacji, i rozerwanie go z uroczego kręgu, ale jego ramię była rozdarta od niego w próbie i przylgnęła do tancerza z przyczepnością życia do jego dnia zostało zrobione. Mężczyzna zapłacił życie jako utracenie jego temliwości. Nie pozostawiono żadnego wysiłku, aby złagodzić tancerzy, ale każdy zawiódł. Jednak osoby cierpiące, wydawali się dość nieprzytomni tego, co przechodzi. Wydawali się być w stanie doskonałego somnambułyzmu i być całkowicie nieświadomym obecnością jakichkolwiek osób, a także niewrażliwych dla bólu lub zmęczenia. Kiedy przybyło wygaśnięcie ich kary, zostali znalezieni skupione razem w głębokiej jamie, którą ich rosnący cyrkowania noszone w ziemi pod nimi. Był to znaczny czas, zanim zwrócił się do nich sens i świadomość, a nawet nigdy nie można powiedzieć, że cieszyli się nimi całkowicie, bo choć żyli długo, byli niewiele lepsi niż idiotów w pozostałej części ich życia.

i nbsp;