Rumianek (Hans Andersen)

To tylko słuchanie!

poza miastem, krąg drogi, stał domek. Prawdopodobnie jesteś widziany! Przed nią – małe kwitnienie, ogrodzone malowane ogrodzenie. Okrąg bardzo ogrodzenia, w pobliżu Rivaque, w wspaniałej zielonej trawie wzrósł mały rumianek i co minutę. Pewnego ranka był całkowicie rozkwit: jej małe błyszczące białe płatki rozeszły się ze złotego słońca, który był w środku.

stokrotka pomyślała, że ​​nikt nie zobaczy jej tutaj na trawie i że jest prosta, Nieudany kwiat. Nie, była bardzo zadowolona, ​​wróciła do ciepłego słońca, spojrzała na niego i słuchała lark, który śpiewał na wzgórzu.

Mały rumianek był tak szczęśliwy, jakby na wakacje, choć był codzienny dzień. Wszystkie dzieci badane w szkole. Na raz, kiedy siedzieli za partiami i studiowali, siedziała na jego zielonej obuwie, a także studiowała – w ciepłym słońcu, we wszystkim, co było wokół niej. Camomiles wydawały się, że mały lark śpiewa tak wspaniały i dzwonek o tym wszystkim, czego doświadcza. Rumianek spojrzał na szczęśliwego ptaka, który może latać i śpiewać. Ale nie przegapiła tego, że nie mógł tego zrobić.

"W końcu widzę i słyszę:" Myślała – słońce świeci do mnie, Utresets Całuje. Och, mam wiele dobrych! "Wiele odpowiednio, dumne kolory rosły w ogrodach. Im mniejsze pachniały, tym bardziej dumni. Peonie przybyli, aby były tak duże jak róże, ale nie w ilości biznesu!

tulipany zdobyły najlepsze kolory; Wiedzieli to dobrze i utrzymywali dokładnie, że były lepiej widoczne. Nie zwracali uwagi na młody rumianku za ogrodzeniem, ale wyglądało też na to, myślała: "Co są wspaniałe i piękne! Prawdopodobnie ten wspaniały ptak zajmie się nimi! Cieszę się, że wzrost tak blisko i widzę wszystkie swoje piękno, – nie, ma niską trawę do prostych stokrotek. Rumianek z radości tak się boi, nawet nie wiedzieć, o co myśleć Och, który śliczny mały kwiat ze złotym w sercu i w srebrnych sukienach!

W rzeczywistości żółty stokrotka z złotem i białymi płatkami wokół spojrzałych jak srebrny.

który szczęśliwy był mały rumianek, – nie, nikt nie może sobie wyobrazić!

Ptak pocałował dziób, śpiewał dla niej, a potem znowu wspiął się na niebieskimi wysokościami.

prawdopodobnie trwała jedna czwarta Godzina, podczas gdy rumianek miał szczęście!

trochę haniebny, ale szczerze i chętnie spojrzałem na inne kwiaty w ogrodzie.

Widzieli te szczęście i zaszczyt, że upadła, Musieli zrozumieć, że to była radość. Ale tulipany zostały popychane jeszcze bardziej niż ranish, a tak kłująca i czerwona stal z twarzą. Tufid piwonie pogratulowali. Dobrze, że nie byli w stanie rozmawiać, a potem jest wiele rumianek! Biedny mały kwiat widział, że nie byli w ogromnym nastroju, a ona stała się bardzo niefortunna.

W tym czasie poszedł do ogrodowej dziewczyny z dużym ostrym genialnym nożem. Podchodziła do tulipanów i zacząła je przeciąć jedną po drugim.

- Och! – Westchnął mały rumianek. – Jak straszny! To jest koniec ich!

Dziewczyna z tulipanami poszedł do domu. Chamomile raduje się, że rośnie na ulicy, na trawie i że jest małym, niezauważalnym kwiatem. Była za to wdzięczna i kiedy słońce wyszło, złożył płatki; Zasnąłem i całą noc na słońce i mały ptak Ale głos Brinowu jest smutny, ponieważ ptak został złapany i posadzony w okręgu klatki otwartego okna.

śpiewała o darmowych lotych szczęśliwych lotów, śpiewając o młodym zielonym żyto na polach i wspaniałe wycieczki na ich Skrzydła – bardzo, w bezgranicznych przestrzeniach. Słodnie był słaby lark, schwytany, że był w klatce.

Mała stokrotka, więc chciałem mu pomóc! Ale co może zrobić?

Trudno było się pojawić. Kwiat całkowicie zapomniał o tym, jak dobrze wokół tego, jak słońce jest ciepłe i luksusowo biali jej płatki. Myślała tylko o złapanej ptaka, która nie mogła pomóc Przybyli do małego rumianku. Chamomile nie rozumiał, czego chcą.

- Tutaj możemy wyciąć wspaniałe drzewa dla Larka, "powiedział jeden z chłopców i zaczął wspinać się na ziemię Quadrilater wokół rumianku, aby była w pośrodku I chciała mieszkać wciąż, chciała dostać się z murawą do niewoli Lark wszedł do klatki. Lord Więc po rajorku Moje gardło się poruszyło, wszystko płonie! Ogień i lód wewnątrz, powietrze ciężkie. Ach, muszę umrzeć, część ciepłym światłem słonecznym ze świeżymi zieleniami, ze wszystkimi pięknem.

i ułożył dziób w chłodnym drzewie do świeżości. Tutaj zauważył rumianku. Lark pochylił się, pocałował dziób i powiedział:

- a znikniesz tutaj, biedny mały kwiat! Ty i mała zielona trawa Zmut dali mi zamiast całego świata, który miałem na wolę! Każda mała trawa będzie dla mnie zielonym drzewem; Każdy biały płatek jest pachnącym kwiatem. Ach! Przypominasz mi tylko o tym, czego się pozbyłem!

"Jak to zabawy?" – Myślałem o rumianku, ale nie mógł kolidować z płatkiem, tylko zapach, który miał od niej, był o wiele jako zioła, niż zawsze dzieje się z tym kwiatem. Zauważył również skowliwość, a choć maszę z pragnienia i złamał zieloną trawę, ale kwiaty nie dotykały.

wieczór wyścigu, ale nikt nie przyniósł wodę ptaka. Wyciągnęła piękne skrzydła i zadrżała; Jej piosenka była chciwym – "szczytem szczytowym", – mała głowa pochyliła się do kwiatu, a serce ptaka zostało rozdarte z kwoty i mąki. A kwiat nie może, jak wczoraj uzupełnij swoje płatki i zasypia; Pochylił się do dodolu, zmarszczył brwi i smutek.

Tylko chłopcy przybyli do drugiego ranka, a kiedy widziałeś martwy ptak, gorzko.

następnie wykopał ładną mobilę i ozdobiony Jej płatki kwiatów. Ciało ptaka został umieszczony w pięknym czerwonym pudełku: jego wspaniały zakopany, biedny ptak. Tak długo, jak żyła i śpiewała, zostali zapomniani – zostawili jej umrzeć w klatce od pragnienia, "a teraz ułożyli jej wspaniały pogrzeb i szopali się nad jej poważnymi łzami.

sodina razem z rumiankiem wrzucony do określonej ścieżki. Nikt nie pomyślał o kwiatku, który przede wszystkim uwielbiał biednego ptaka i chciałem ją pocieszyć.