Szata piór (Japońska bajka)

Mio Strand znajduje się w prowincji Suru. Jego piasek jest żółty i dobrze, usiadł z skorupami róży w przypływie EBB. Jego sosny są starożytne i opierają się w jedną stronę, w jaki sposób dzikie wiatr. Przed Mio Rolls The Deep Sea, a za Mio wznosi Fugi, najwięcej świętego, góry gór. Mały cud, że dziwni ludzie powinni przyjść do Mio.

dziwnych ludzi, których niewiele wiadomo, nawet w Mio, choć na pewno tam przyjdą. Wygląda na to, że są one nieśmiały, bardziej szkoda. Przychodzą przez niebieskie powietrze lub przez tajemnicze ścieżki morza. Ich stopy nigdy nie są, nigdy nie widziane na mokrej plaży, bo stąpają zbyt lekko. Ale czasami w tańcu zmieniają swoje szaty na piasku i zostawiają go żebrowane i potargane; Tak, często można go zobaczyć w Mio.

To nie wszystko. Kiedyś rybak Mio ustawił oczy dziewicy dziwnych ludzi i rozmawiał z nią i uczynił jej licytowanie. To jest prawdziwa rzecz, a zatem przyszła.

Rybak był w swojej łodzi przez całą noc. Rzucił sieć tutaj i rzucił tam swoją sieć, ale nic nie złapał za jego bóle. Można uważać, że rano zmęczył się wystarczająco zmęczony. W zimnie świtu przyniósł łódkę na brzeg i wyznaczył stopę na miocie nici, dreszcze Płuknął i świecił. Bardzo piasek był pełen komfortu jego chłodnych stóp. Po ciepłym wiatrze zapach był poniesiony, cedr i Vervain, a zapach sto kwiatów.

kwiaty upadły cicho przez powietrze jak jasny deszcz. Rybak wyciągnął ręce i złapał je, Lotus i Jessamine i Granat. I brzmiało wszystko, co słodka muzyka Alack, boję się mnie, że popłynąłem do szczęścia wysp, ani nie chodź do ogrodu króla morza; Albo bardzo jak ja jestem martwy i nigdy tego nie znałem, a to jest Yomi. O Yomi, kraina Yomi, jak ci się zwiedzasz Mio Strand, mój drogi dom!"

Po tym, jak powiedział, rybak spojrzał na plażę i na plażę, a on odwrócił się i odwrócił i odwrócił się i odwrócił i odwrócił się i odwrócił Fuji, Góra gór, a potem odwrócił się i widział głębokie toczące się morze i wiedział, że był w Mio i żadnych innych miejscach i dał długie westchnienie.

"Dzięki", powiedział i podnoszący Jego oczy widział szatę piór wiszących na gałęzi sosny. W szacie były piórami wszystkich ptaków, które latają, każdy; Zimorodek i złoty bażant, ptak miłosny, łabędź, wrona, kormoran, gołębica, gil, sokoła, siewka i czapla.

"Ach, ładna trzepotająca rzecz ! " powiedział rybownik, a on wziął go z sosny, gdzie wisiał.

"Ach, ciepłe, słodkie, bajkowe!" powiedział rybownik; "Wezmę go do domu na skarb, na pewno żadne pieniądze nie mogły go kupić, a pokażę go wszystkim ludowi wioski". I wyruszył do domu z bajkowymi piórami na ramieniu.

Teraz dziewica dziwnych ludzi odgrywa cały ten czas z białymi dziećmi piany, które mieszkają w Salt Morzu. Spojrzała na zimną czystą wodę i oznaczała, że ​​jej szata zawieszona już nie na gałęzi sosny.

"Niestety, niestety!" płakała: "Moja szata, moja szata piór!" Swilfter niż jakakolwiek strzała wyskoczyła z wody i pędzą, floty stopy, wzdłuż mokrego piasku. Białe dzieci piany podążyły za swoimi migającymi obcasami. Clad w płaszczu jej długie włosy, wymyśliła rybakiem.

"Daj mi moją szatę pióro" – powiedziała i wyciągnęła jej rękę.

"Czemu?" Powiedział rybak.

"" moje moje. Chcę to. Muszę to mieć. "Powiedziała.

"Pożegnasz, bajka", powiedział rybak.

"Księżycowa bajka", powiedziała – Powiedział rybak, i zrobił, żeby wziąć drogę wzdłuż Mio Strand. W tym, że wyrwała na szatę z piór, ale rybak trzymał szybko. Pióra trzepotali się i spadły na piasek.

"Nie zrobiłbym tego", powiedział rybownik. "Będziesz mieć to wszystko na kawałki" Bez moich piór nie mogę wrócić do mojego miejsca, mój dom w wysokim niebie. Dlatego daj mi moje pióra."

"Nie", powiedział rybak.

"Och, rybak, rybak, daj mi moją szatę ".

"Nie mogłem o tym myśleć – powiedział rybak Z jej ramionami trzymała rybak o kolanach, a gdy przylgnęła do niego błagać go, poczuł, że jej łzy na jego bosie stopach.

płakała i powiedział:

"I Jestem ptakiem, ptakiem, ptakiem, rannym ptakiem ze złamanymi skrzydłami, muszę umrzeć z dala od domu, na pięć nieszczęść przyszło na mnie. Czerwone kwiaty w moich włosach są wyblakłe; Moja szata jest nieczyste; Słaba przychodzi na mnie; Nie widzę pożegnania, drogi oczu; Straciłem radość. Och, błogosławione latające chmury i szczęśliwe ptaki i złoty pył na wietrze i latające myśli i latające modlitwy! Straciłem całą radość."

"Och, zatrzymaj się", powiedział rybak," Możesz mieć swoją szatę ".

"Daj "- krzyknęła.

"cicho, cicho" – powiedział rybak. "Nie tak szybko. Dam ci swoją szatę, jeśli będziesz tańczyć dla mnie tutaj na Mio Strand."

"Co muszę tańczyć? " Zapytała.

"Musisz tańczyć mistyczne taniec, który sprawia, że ​​pałac Księżyca obraca się."

Powiedziała: "Daj mi moje pióra i będę go tańczyć. Nie mogę tańczyć bez moich piór."

"Co jeśli mnie oszukujesz, co jeśli złamiesz obietnicę i latać natychmiast na księżyc i bez tańca w ogóle?"

"

"

"ah, rybak – powiedziała: "Wiara bajki!"

Potem dał jej szatę.

Teraz, kiedy się zbliżyła i rzuciła włosy, Wróżka zaczęła tańczyć na żółtym piasku. W i z piór szata skrzywił jej bajkowe stopy. Powoli, delikatnie, poszła ze składanymi skrzydłami i śpiewała:

"Och, złote i srebrne góry księżyca, a słodkie śpiewające ptaki nieba! Śpiewaj w gałęziach drzewa cynamonu, aby zabawiać trzydzieści królów, które tam są. Piętnaście królów w białej odzieży, aby panować przez piętnaście dni. Piętnaście królów w czarnej odzieży, aby panować przez piętnaście dni. Słyszę muzykę nieba; Daleko, z dala, latam do miejsc wróżki " Out Streamed szata piór jasnych i geje.

Wróżka roześmiała się. Jej stopy dotknęły fale morza; Jej stopy dotknęły trawy i kwiaty przybrzeżnej. Dotknęli wysokich gałęzi sosen, a następnie białe chmury.

"Pożegnanie, rybak!" Wróżka płakała, a on już jej widział.

Długie, długo stał patrząc w niebo. Na długości pochylił się i podniósł trochę pióro z brzegu, szary pióro gołąbka. Wygładził go palcem i ukrył go w jego pasie.

Potem poszedł do domu.