Nowe szaty króla (Duńska bajka)

wiele lat temu był cesarz, który tak lubił nowe ubrania, które spędził na nich wszystkie swoje pieniądze. Nie dał sobie żadnego troski o swoją armię; Nic nie dbał o teatr lub do jazdy w lesie, z wyjątkiem dobra do pokazania się w nowych ubraniach. Miał kostium na każdą godzinę, a tak jak mówią o królu lub cesarza, "jest w swojej komorze Rady" – powiedzieli o niego, "cesarz jest w swojej garderobie."

Życie było wesołe i gejem w mieście, gdzie mieszkał cesarz, a liczba nieznajomych przyszła do niego każdego dnia. Wśród nich pojawiły się jeden dzień drżali, którzy dali się jako tkacze i powiedzieli, że wiedzieli, jak splot najbardziej wykwintnych rzeczy, które można sobie wyobrazić. Były nie tylko kolory i wzory niezwykle piękne, ale ubrania wykonane z rzeczy miała szczególną własność stania się niewidoczna dla każdej osoby, która była niezdolna dla biura, który trzymał lub który był wyjątkowo głupi.

"To muszą być cenne ubrania", pomyślał cesarz. "Nosząc je, powinienem być w stanie odkryć, który z mężczyzn w moim Imperium nie pasuje do ich postów. Powinienem odróżnić mędrcy od głupców. Tak, muszę zamówić niektóre rzeczy, które są dla mnie wpłynęły bezpośrednio. " I zapłacił oszustów przystojną sumę pieniędzy z góry, jak wymagają Zadzwoczyli do ilości najlepszych jedwabieli i najczystszej złota nici, z których wszystkie poszło w ich własne torby, podczas gdy pracowali przy pustym krosiom do późna do nocy.

"Chciałbym Dowiedz się, jak te tkacze wchodzili z rzeczy, "pomyślał cesarz. Ale poczuł trochę dziwki, kiedy odzwierciedlał, że ci, którzy byli głupi lub niezdolni do biura, nie będą mogli zobaczyć materiału. Wierzył, rzeczywiście, że nie miał nic do obawy dla siebie, ale wciąż uważał, że lepiej wysłać jeden inny pierwszy, aby zobaczyć, jak prowadzić prace. Wszyscy ludzie w mieście słyszeli o osobliwej własności rzeczy, a każdy był ciekawy, aby zobaczyć, jak głupi jego sąsiad może być.

"Wyślę mojego wiernego starego premiera do tkarzy, "Myślał, że cesarz. "On będzie najlepiej ocenić tych rzeczy, bo on jest człowiekiem sensu i nikt nie jest bardziej pasujący do jego biura niż on."

Tak godny stary minister poszedł do pokoju, w którym dwa Swindlers siedzieli pracując puste krosności. "Niebo nas uratuj!" Myśl myśl stary, otwierając oczy szeroko. "Dlaczego wcale nic nie widzę!" Ale dbał o to, żeby nie mówić tak głośno.

Oba łotrzyki błagały go, aby stało się trochę bliżej bliżej i zapytał, czy nie pomyślał, że wzorce bardzo ładne i barwiąco. Wskazywali na pustą krosność, jak to zrobili, a biedny stary minister wpadł tak ciężko, jak mógł – ale nie będąc w stanie nic na nim widzieć, bo oczywiście nie było tam nic do zobaczenia.

"Niebo nas uratuj!" pomyślał stary człowiek. "Czy to możliwe, że jestem głupcem? Nigdy tego nie myślałem, a nikt tego nie wie. Czy to prawda, że ​​nie pasuję do mojego biura? Nigdy nie zrobi mi, aby powiedzieć, że nie widzę rzeczy."

"Cóż, sir, czy nic nie mówisz o tkaninie? " zapytał ten, który udawał, że kontynuował swoją pracę.

"Och, jest najbardziej elegancki, najpiękniejszy!" powiedział oszołomiony staruszek, kiedy znów spojrzał przez jego okulary. "Co za świetny wzór i jakie wspaniałe kolory! Z pewnością opowiem cesarzu, jak bardzo zadowoleni, jestem z rzeczami."

"Jesteśmy z tego zadowoleni "- powiedział zarówno tapers; a następnie nazwali kolory i wskazali specjalne cechy wzoru. Do tego wszystkiego minister zwrócił wielką uwagę, tak że może być w stanie powtarzać go do cesarza, kiedy wrócił do niego.

A teraz oszukiwania wezwali więcej pieniędzy, więcej jedwabiu i więcej Gold Nici, aby móc kontynuować tkanie, ale umieścili to wszystko na własne kieszenie, a nie wątek wszedł do rzeczy, choć kontynuowali jak poprzednio, tkania na pustych krosien.

Po chwili cesarz wysłał innego uczciwego stanu, aby zobaczyć, jak postępuje tkanie, a jeśli rzeczy wkrótce będą gotowe. To samo stało się z nim, jak z ministrem. Patrzył i spojrzał, ale ponieważ nie było nic oprysku, nie widział nic innego.

"Czy nie jest to wykwintna część rzeczy?" Zapytał tkaczy, wskazując na jedną z krosien i wyjaśniając piękny wzór i kolory, które nie były widoczne.

"Nie jestem głupi, wiem, że nie jestem!" Myśl myśl, że to musi być to, że nie pasuję do mojego dobrego biura. To jest bardzo dziwne, ale nie wolno nam to powiadomić. " Więc chwalił szmatkę, której nie widział i zapewnił tkaczy swojej radości w pięknych kolorach i znakomite wzorzec. "Jest doskonale uroczy", zgłoszono do cesarza.

Wszyscy w mieście rozmawiał z wspaniałą szmatką. Cesarz myślał, że powinien go zobaczyć, gdy był nadal na krosnianiu. Z firmą starannie wybranymi mężczyznami, wśród których znajdowali się dwóch godnych urzędników, którzy byli tam wcześniej, poszedł odwiedzić Crafty Impostors, którzy pracują tak ciężko jak zawsze na pustych krosnych.

"To nie jest wspaniałe? " powiedział zarówno uczciwie standardzie. "Zobacz, waszą jakość, co wspaniale kolory i jaki wzór!" I wskazywali na krosiennie, ponieważ wierzyli, że inni, bez wątpienia, mogli zobaczyć, co nie.

"Co!" pomyślał cesarzem. "W ogóle nic nie widzę. To jest okropne! Czy jestem głupcem? Czy nie pasuję do bycia cesarzem? Dlaczego nie mógłby mi się zdarzyć nic bardziej strasznego!"

"Och, to jest bardzo ładne! Ma moją najwyższą zgodę – powiedział na głos cesarz. Skinął głową satysfakcją, gdy patrzył na puste krosny, bo nie zdradził, że nic nie widział Ale jak cesarz, wszyscy zawołali: "Och, to jest piękne!" Sugerowali nawet cesarza, że ​​w nocy nosił wspaniałe nowe ubrania po raz pierwszy z okazji wielkiej procesji, która wkrótce miała miejsce.

"Splendid! Przepiękny! Wspaniały!" poszedł z ust do ust. Wszyscy byli równie zachwycani wykonaniem tkaczy. Cesarz dał każdemu ze szkodołów porządek rycerski do noszenia w ich dziurkach i tytuł tkaczu dżentelmena sądu cesarskiego.

przed dniem, w którym procesja miała nastąpić, tkacze siedzieli Cała noc, spalanie szesnastu świec, aby ludzie mogli zobaczyć, jak niespokojni, by zdobyć nowe ubrania cesarza. Udawali, że biorą rzeczy z krosności, wycinają go w powietrzu z ogromnymi nożyczkami i zszywali z igłami, które nie miały w nich wątku. W końcu powiedzieli: "Teraz ubrania są wykończone"

Cesarz przyszedł do nich ze swoimi najwspanialszych dworzanami, a każdy z łotrzyków podniósł ramię, jakby przyniósł coś, mówiąc: "Widzisz! Oto spodnie! Oto płaszcz! Oto płaszcz "i tak dalej. "Jest tak lekki jak sieć pająka. Jeden byłby niemal czuć, jakby nic nie miał, ale to jest piękno tego!"

"Tak", powiedział wszyscy durowie, ale nic nie widział, bo nie było nic do zobaczenia.

"Czy twoja Królewska będzie łaskawie zadowolona z zdejmowania ubrań, abyśmy mogli tu założyć nowe ubrania, przed wielkim lustrem?"

cesarz zdjął ubrania i Rogues udawali, że wprowadzono na pierwszą odzież, a następnie kolejną z nowych, które udawali. Udawali, że mocują coś wokół talii i przywiązać na coś. Powiedział, że był pociągiem, a cesarz odwrócił się przed lustrem.

"Jak dobrze jego majestat wygląda w nowych ubraniach! Jak się staje, są! " płakał wszystkich turystycznych. "To jest wspaniały kostium!"

"Calopy, który ma być przeniesiony na Królestwie w procesji, czeka na zewnątrz", powiedział mistrz ceremonii.

cóż, Jestem gotowy – odpowiedział cesarz. "Nie wyglądają dobrze?" i odwrócił się ponownie przed lustrem. podnosili go; Potem udawali, że trzymają coś w powietrzu. Nie pozwolą mu to zauważyć, że widzieli i nie czują się niczego Ubrania są! Co za wspaniały pociąg! I jak dobrze pasują!"

Nikt nie chciał pozwolić, aby wydaje się, że nic nie widział, bo to udowodni, że nie pasowałby do swojego stanowiska. Żaden z ubrań cesarza nie był tak wielki sukces wcześniej.

"Ale on nie ma nic!" powiedział małe dziecko.

"Po prostu słuchaj niewinnych" – powiedział jego ojciec; I jedna osoba szepnęła do innego tego, co powiedziała dziecko. "Nie ma nic; Dziecko mówi, że nie ma nic!"

"Ale nie ma nic włączonego "- zawołał wszystkich ludzi. Cesarz został zaskoczony przez to, ponieważ miał podejrzenie, że mają rację. Ale pomyślał: "Muszę się z tym zmierzyć do końca i kontynuować procesję". Więc trzymał się bardziej sztywno niż kiedykolwiek, a Koszulki powstrzymywały pociąg, który tam nie był.