Mała szara część myszy I: Mały dom (Francuska bajka)

Był kiedyś człowiek o imieniu roztropnego, który był wdowcem i mieszkał sam ze swoją małą córką. Jego żona zmarła kilka dni po narodzinach tej dziewczynki, która została nazwana Rosalie.

ojciec Rosalie miał duże fortunę. Żył w świetnym domu, który należał do niego. Ten dom był otoczony dużym ogrodem, w którym Rosalie chodził, gdy cieszyła się tak.

Została przeszkolona z wielką czułością i łagodnością, ale jej ojciec przyzwyczaił ją do najbardziej niekwestionowanego posłuszeństwa. Babadował ją pozytywnie, aby poprosić go o jakieś bezużyteczne pytania lub nalegać na wiedząc wszystko, czego nie chciał jej powiedzieć. W ten sposób, przez nieustanną opiekę i czujność, prawie udało mu się utwardzić jedną z wielkich wadach Rosaliego, wina naprawdę niestety zbyt wspólna ciekawość.

Rosalie nigdy nie opuścił park, który był otoczony wysokimi ścianami. Nigdy nie widziała jednego, ale jej ojca. Nie mieli domu w domu; Wszystko wydawało się samego siebie. Zawsze miała to, czego chciała odzież, książki, praca i zabawę. Jej ojciec wykształcił siebie i chociaż była prawie piętnaście lat, nigdy nie była nęziona i nigdy nie pomyślała, że ​​może żyć inaczej i może zobaczyć więcej świata.

Był trochę domu na końcu Park bez okien i z jednym drzwiami, który zawsze był zamknięty. Ojciec Rosalie wszedł do tego domu każdego dnia i zawsze nosił klucz o swojej osobie. Rosalie myślała, że ​​to tylko trochę chaty, w której przechowywano narzędzia ogrodowe. Nigdy nie pomyślała o tym, ale pewnego dnia, kiedy szuka podlewającego garnka dla jej kwiatów, powiedziała do niego: -

"Ojciec, proszę dać mi klucz małego domu w ogród."

"Czego chcesz z tym kluczem, Rosalie?"

"Chcę podlewania garnka i myślę, że mogę znaleźć jeden w tym małym domu ". / p>

"Nie, Rosalie, nie ma tam pulpingu."

Głos roztropny zadrżał tak w wymawianiu tych słów, które Rosalie spojrzał z zaskoczeniem i zobaczył, że jego twarz była blada i Jego czoło kąpało się w połowie.

"Co to jest sprawa, ojciec?" Powiedziała, że, zaniepokojona.

"Nic, córka, nic".

"To było moje pytanie o klucz, który wzbudził cię tak gwałtownie, ojciec. Co zawiera ten mały dom, który cię tak przeraża?"

"Rosalie, Rosalie! Nie wiesz, co mówisz. Idź i poszukaj swojego podlewania w Green-House."

"Ale, ojciec, co tam jest w małym ogrodzie?"

"Nic, co może zainteresować Ty, Rosalie."

"Ale dlaczego tam idziesz tam każdego dnia bez pozwalania mi iść z tobą?"

"Rosalie, wiesz, że nie lubię być kwestionowany A ta ciekawość jest największą wadą w twojej postaci."

Rosalie nie powiedział więcej, ale pozostała bardzo przemyślana. Ten mały dom, z którego nigdy przed pomyślałem, był teraz stale w jej umyśle.

"Co można tam ukryć?" powiedziała do siebie. "Jak obrócił się blada mój ojciec, kiedy poprosiłem o pozwolenie na wejście! Jestem pewien, że myślał, że powinienem być w jakimś niebezpieczeństwie. Ale dlaczego tam sam się dzieje każdego dnia? Nie ma wątpliwości, aby nosić jedzenie na okrutną bestię. Ale gdyby to było jakieś dzikie zwierzę, czy nie usłyszałem, że ryk lub wyje lub potrząśnij domem? Nie, nigdy nie słyszałem żadnego dźwięku z tej kabiny. To nie może być bestią. Poza tym, gdyby to była okrutna bestia, wynosiłoby mój ojciec, kiedy wszedł sam. Być może jednak jest przykuty. Ale jeśli jest rzeczywiście przykuty, nie byłoby dla mnie niebezpieczeństwa. Co to może być? Więzień? Mój ojciec jest dobry, nie pozbawiłby żadnych niefortunnych niewinnych światła i wolności. Cóż, absolutnie muszę odkryć tę tajemnicę. Jak mogę to zarządzać? Gdybym mógł tylko potajemnie dostać klucz od mojego ojca na pół godziny! Być może pewnego dnia zapomni. Nadchodzę."

Weszła do domu i stale spojrzała do ojca. Jego blade, smutne oblicze wskazywało na wielki pobudzenie.

W ten sposób myślała, że ​​może uzyskać posiadanie klucza w przyszłości. Może nie zawsze o tym myśleć, jeśli sama wydawała się o tym zapomniała.

Sami siedzieli przy stole. Ostrożność jadł, ale mało i był smutny i cichy, pomimo jego wysiłków, aby wydawać się gejem. Rosalie wydawało się jednak tak bezmyślne i jasne, że jej ojciec wreszcie odzyskał jego przyzwyczajeni dobre duchy.

Rosalie będzie miała miejsce piętnaście lat za trzy tygodnie. Jej ojciec obiecał na to wydarzenie przyjemne zaskoczenie. Kilka dni minęło spokojnie. Pozostały, ale piętnaście dni przed jej dzień urodzenia. Pewnego ranka ostrożności powiedział do Rosalie: -

"Moje drogie dziecko, jestem zmuszony być nieobecny przez jedną godzinę. Muszę wyjść, żeby zorganizować coś do dnia urodzenia. Poczekaj na mnie w domu, moja droga. Nie daj się do bezczynnej ciekawości. W piętnastudniach poznasz wszystko, czego pragniesz wiedzieć, bo czytałem twoje myśli i wiem, co zajmuje twój umysł. Adieu, moja córka, uważaj na ciekawość!"

ostrożność objęła córkę czule i wycofał się, pozostawiając ją z wielką niechęcią.

Jak tylko był poza zasięgiem wzroku, Rosalie pobiegł Pokój jej ojca i jaka była jej radość zobaczyć klucz zapomniany na stole! Przejęła go i szybko biegała na koniec parku. Przybył do małego domu, przypomniała sobie słowa ojca, "Uważaj na ciekawość!" Zawahała się i miała miejsce zwrotu klucza bez spojrzenia na dom, kiedy pomyślała, że ​​usłyszała lekkie jęki. Położyła ucho przy drzwiach i usłyszała bardzo mały głos śpiewu miękko: -

"samotny więźnia, którego sosna, nie ma nadziei na wolność teraz jest moja;

Wkrótce muszę narysować moje Najnowszy oddech,

i w tym lochu spełniają moją śmierć. "

" Nie ma wątpliwości "- powiedział Rosalie do siebie:" To niefortunne stworzenie, którego mój ojciec trzyma niewoli."

dotknięcie cicho Na drzwiach powiedziała: "Kim jesteś, a co mogę dla ciebie zrobić?"

"Otwórz drzwi, Rosalie! Modlę się, otworzyłeś drzwi!"

"Ale dlaczego jesteś więźniem? Czy nie popełniłeś jakiegoś przestępstwa?"

"Alas! Nie, Rosalie. Enchanter trzyma mnie tutaj więźnia. Oszczędzaj mnie i udowodnię moją wdzięczność, mówiąc ci naprawdę, kim jestem."

Rosalie już nie zawahał: jej ciekawość była silniejsza niż jej posłuszeństwo. Umieściła klucz do zamka, ale jej dłoń zadrżała tak, że nie mogła go otworzyć. Miałem zamiar zrezygnować z wysiłku, gdy mały głos był kontynuowany: -

"Rosalie, że muszę powiedzieć, że nauczysz cię wielu rzeczy, które Cię interesuje. Twój ojciec nie jest tym, na czym wydaje się być.