Kisa Kot (Islandzka bajka)

Dawno, dawno temu żyło królową, która miała piękny kot, kolor dymu, z china-niebieskimi oczami, które bardzo lubiła. Kot był stale z nią, i pobiegł po nią, gdzie poszła, a nawet usiadła dumnie przy boku, kiedy pojechała w jej drobnym szklanym trenerze.

'Och, cipki – powiedziała królowa Dzień "jesteś szczęśliwszy niż ja! Dla ciebie masz drogiego kociaka, podobnie jak ty, a nie mam nikogo do zabawy, ale ty "Płacz nigdy nie działa. Zobaczę, co można zrobić."

Kot był tak dobry jak jej słowo. Gdy tylko wróciła z jej jazdy, wyruszyła do lasu, aby skonsultować się z bajką, która tam mieszkała, a wkrótce po tym, jak królowa miała małą dziewczynkę, która wydawała się wykonana z śniegu i promieni słonecznych. Królowa była zachwycona, a wkrótce dziecko zaczęło zawiadomić kociaka, gdy skoczyła do pokoju, a nie pójdzie do spania w ogóle, chyba że kotek leżał zwinięty obok niej.

dwa lub trzy miesiące poszły, i choć dziecko wciąż jest dzieckiem, kotek szybko staje się kotem, a jeden wieczorem, kiedy, jak zwykle, pielęgniarka przyszła szukać jej, aby umieścić ją w łóżeczku dziecka, nigdzie nie było znaleziony. To, co polowanie było dla tego kociaka, aby być pewnym! Służący, z których każdy pragną, aby ją znaleźć, ponieważ królowa była pewna, aby nagrodzić szczęśliwego człowieka, szukał w najbardziej niemożliwych miejscach. Otworzyły się pudełka, które prawie trzymałyby łapę kotka; Książki zostały zaczerpnięte z regałów, aby kotek powinien być za nimi, szuflady zostały wyciągnięte, bo być może kotek mógł się zamknąć. Ale nie było żadnego użycia. Kociak wyraźnie uciekł, a nikt nie mógł powiedzieć, czy kiedykolwiek zdecydował się wrócić.

lat zmarł, a pewnego dnia, kiedy księżniczka grała w piłkę w ogrodzie, kiedyś ją rzuciła Piłka dalej niż zwykle i wpadła w kępę krzewów różowych. Księżniczka oczywiście biegła za nim od razu, a ona pochyliła się, by czuć, gdyby była ukryta na długiej trawie, kiedy usłyszała głos dzwoniąc: "Ingibjorg! Ingibjorg! – powiedział: "Zapomniałeś o mnie? Jestem Kisa, twoją siostrą!"

', ale nigdy nie miałem siostry – odpowiedział Ingibjorg bardzo zdziwiony; Bo nic nie wiedziała o tym, co miało miejsce tak dawno temu.

"Ale dziewczyny nie mają żadnych wspomnień! Dlaczego, mógłbym znaleźć drogę prosto do tego łóżeczka w tym momencie, gdybym był kiedyś w pałacu."

"Dlaczego odszedłeś wtedy? "Zapytał księżniczkę. Ale zanim KISA mogła odpowiedzieć, uczestnicy Ingibjorg przybyli bez tchu na scenie, i byli tak przerażani na widok dziwnego kota, że ​​Kisa pogrążyła się w krzaki i wrócił do lasu.

Księżniczka była bardzo bardzo zniecierpliwiaj damami w oczekiwaniu na przerażenie jej starego playfellow i powiedziała królowej, która przyjechała do swojego pokoju każdego wieczoru, aby dać jej dobranoc.

'tak, to jest całkiem prawda, co Kisa powiedział: "odpowiedział królowej; "Powinienem był znów go zobaczyć. Być może pewnego dnia wróci, a potem musisz przynieść ją do mnie."

Następnego ranka był bardzo gorący, a księżniczka zadeklarowała, że ​​musi iść i bawić się w lesie, gdzie była Zawsze fajnie, pod dużymi zacienimi drzewami. Jak zwykle, jej opiekunowie pozwalają jej zrobić wszystko, co cieszę się, a siedząc na omszałym brzegu, gdzie mały strumień strzeżał się, wkrótce zasnął. Księżniczka widziała z radością, że nie zapłaciliby jej, i wędrowali dalej, spodziewali się, oczekując każdej chwili, by zobaczyć niektóre wróżki tańczące wokół pierścienia, lub kilka małych brązowych elfów zaglądających na nią zza drzewa. Ale niestety! Nie spotkała żadnego z nich; Zamiast tego okropny gigant wyszedł z jego jaskini i nakazał jej podążać za nim. Księżniczka czują się bardzo boi się, jak był tak duży i brzydki i zaczął dziwić, że nie przebywała w zasięgu pomocy; Ale jak nie było żadnego użycia w nieposłuszeniu giganta, chodziła potulko za.

poszli długą drogę, a Ingibjorg wzrósł bardzo zmęczony, a na długości zaczął płakać.

Nie lubię dziewczyn, które robią okropne dźwięki – powiedział gigant, obracając się. – Ale jeśli chcesz płakać, dam ci coś, za co płakać Wtedy odszedł Jak długo to było, odkąd wyruszyła rano, nie mogła powiedzieć – oczywiście, oczywiście; Ale słońce było wciąż wysokie w niebiosach, kiedy usłyszała dźwięk kół, a potem, z wielkim wysiłkiem, ponieważ jej gardło była sparped ze strachu i bólu, dała krzyk.

'Jestem przyjście! "była odpowiedzią; A w innej chwili wózek poruszył się przez drzewa, napędzane Kisa, który użył ogona jako bata, aby zachęcić konia, aby iść szybciej. Bezpośrednio Kisa zobaczyła tam Inpibjorg, skoczyła szybko, i podnosi dziewczynę ostrożnie w dwóch przednich łapach, położyła ją na miękkim sianie, i pojechał do własnej małej chaty.

w rogu Pokój był stosem poduszek, a te Kisa ułożone jako łóżko. Ingibjorg, który o tym czasie prawie omijała się od wszystkiego, przeszedł, wypiła łapczywie jakieś mleko, a potem opadł na poduszki, podczas gdy Kisa pobudziła trochę suszonych ziół z szafki, nasączone je w ciepłej wodzie i związali je na krwawiących nogach. Ból zniknął na raz, a Ingibjorg spojrzał na górę i uśmiechnął się w Kisa.

"Pójdziesz teraz spać," powiedział kot", a nie masz nic przeciwko, gdybym cię przez chwilę zostawiam. Będę zablokować drzwi, a nikt nie może cię skrzywdzić. "Ale zanim skończył księżniczkę spała. Potem Kisa wsiadła do koszyka, która stała przy drzwiach, i nadrabiła wodze, jechał prosto do jaskini gigantycznej.

Opuszczając wózek za niektórymi drzewami, Kisa wkradła się delikatnie do otwartych drzwi, I przykucnął, słuchałem tego, co gigant mówi mu żonę, która była z nim w kolacji "Nigdy nie zrobiłoby ludziom w lesie, aby wiedzieć, że zwykła dziewczyna może mnie przeciwstawić mnie!" I on i jego żona byli tak zajęci, dzwoniąc dobibjorg wszelkiego rodzaju nazwiska jej złego zachowania, że ​​nigdy nie zauważyli Kisa kradzież w ciemnym rogu i denerwująca całą torbę soli w wielki garnek przed ogniem.

'Drogi mnie, jak spragniony jestem! – zawołał gigantyczne przez. Więc jestem – odpowiedziała na żonę. "Chciałbym, żebyś nie zabrał tego ostatniego łyżki rosołu; Jestem pewien, że coś jest z tym nie tak."

"I pędząc z jaskini, a następnie jego żona, pobiegła ścieżką, która doprowadziła do rzeki.

wtedy Kisa wszedł do chaty, i stracił czas w poszukiwaniu każdej dziury, dopóki nie przyszła na niektórych trawy, pod którym stopy Ingibjorg były ukryte, i umieszczały je w jej wózku, wrócił ponownie do własnej chaty.

Ingibjorg był wdzięczny, że ją zobaczył, bo miała lain, zbyt przestraszony spać, drżąc się na wszystkich Hałas.

'Och, czy to ty? – krzyknęła radośnie, ponieważ Kisa zmieniła klucz. A kot przyszedł, trzymając dwa schludne małe stopy w swoich srebrnych kapciach.

'w dwóch minutach powinny być tak szczelne, jak kiedykolwiek były! – powiedział Kisa. I przyjmowanie kilku ciąży magicznej trawy, którą gigant nieostrożnie na nich przemienował, związała stopy na nogi powyżej.

"Oczywiście nie będziesz w stanie przejść przez jakiś czas; Nie możesz tego oczekiwać – kontynuowała. "Ale jeśli jesteś bardzo dobry, być może, za około tydzień, mogę znowu nosić do domu".

i tak zrobiła; a kiedy kot przejechał wózek do bramy pałacu, mocując konno wściekle z ogonem, a król i królowa zobaczyli, że ich utracona córka siedzi obok niej, zadeklarowali, że żadna nagroda nie może być zbyt wielka dla osoby, która ją przyniosła z rąk gigantycznych.

"Porozmawiamy o tym, by-by" powiedział, że kot, gdy zrobiła jej najlepszą kokardkę i odwrócił głowę konia.

Księżniczka była bardzo nieszczęśliwa, gdy Kisa opuściła ją bez jeszcze licytowania pożegnania. Nie jedni ani nie napij, ani nie podejmuje żadnego zawiadomienia o wszystkich pięknych sukienkach, które kupili jej rodzice.

'Ona umrze, chyba że będziemy mogli się rozśmurzyć – wyszeptał do drugiego. "Czy na świecie jest coś, że zostawiliśmy niezdraty?"

"Nic z wyjątkiem małżeństwa" – odpowiedział królowi. I zaprosił wszystkich potomnych młodych ludzi, że mógł pomyśleć o pałacu i zbukał księżniczkę, wybierz męża spośród nich.

To zajęło jej trochę czasu, aby zdecydować, że najbardziej podziwiała, ale w końcu najbardziej podziwiała Naprawiono młodego księcia, którego oczy były jak baseny w lesie, a jego włosy jasnego złota. Król i Królowa byli bardzo zadowoleni, ponieważ młody człowiek był synem sąsiednigo króla i dali rozkazy, że wspaniała uczta powinna być gotowa.

Kiedy małżeństwo się skończyło, Kisa nagle stała Przed nimi, a Ingibjorg rzucił się do przodu i splątał ją w ramionach.

"Przyjechałem, aby zdobyć nagrodę", powiedział kot. "Pozwól mi spać na tej nocy u stóp twojego łóżka."

"jest to wszystko?" Zapytał Ingibjorg, dużo rozczarowany. A kiedy poranek świtował, nie był kota, który leżał na łóżku, ale piękna księżniczka.

"Moja matka i ja byliśmy zaczarowani przez złośliwą wróżkę" – powiedziała, że ​​nie mogliśmy swobodnie Sami, dopóki nie zrobiliśmy pewnego czynu, który nigdy wcześniej nie został kujący. Moja matka zmarła bez znalezienia szansa na robienie niczego nowego, ale skorzystałem z złego aktu olbrzyma, aby uczynić cię jako całości jak zawsze."

Wtedy byli bardziej zachwycani niż wcześniej, i Księżniczka mieszkała w sądzie, aż ona też ożenił się i odeszła, aby rządzić jedną z własnych siebie.