Dziewica, która była kołysała niż konia (Serbska bajka)

tam był kiedyś dziewicą, który nie miał ani ojca, ani matki, bo Vilas ukształcił ją poza śniegiem, przywiezionym w letniej, w dniu św Eliasza, od bezdennej rozszczepie w skale. Wiatr rozbił ją w życiu, rosa odżywiała ją, las ubrał ją swoim liśćmi, a łąki zdobiały ją swoimi kwiatami. Była bielszą niż śnieg, różaniec niż róża, jaśniejszy niż słońce, a piękniejszy niż jakąkolwiek panień, która kiedykolwiek była na ziemi, a kiedykolwiek będzie znowu.

Ta dziewica niech będzie znana przez cały świat, w pewnym dniu, w określonym miejscu, wyścig zostanie uruchomiony; I że jakakolwiek młodzież, jazda konno, powinna ją wyprzedzić, wygra ją. Ta wiadomość rozprzestrzeniła się w ciągu kilku dni przez cały świat, i nbsp; a tysiące zalotników zebrali się, wszystkie zamontowane na takich wspaniałych rotelach, których nie wiedziałbyś, jak mówić, który był potomny lub lepiej niż drugi. Nawet syn Czar przyszedł do wyścigu. Gromadzki wyciągnęli się w linii, wszystko na koniu, obok siebie, ale dziewica wziął jej miejsce pieszo w środku. Potem przemówiła, -

"Tam, na zwycięzcy, założyłem złote jabłko. Jeśli ktoś spośród ciebie może dotrzeć do niej przede mną i weź go, będę jego; Ale czy powinienem być pierwszy na bramce i weź jabłko, wiesz, że wszyscy, którzy biegają przeciwko Me, zatopi się na ziemi. Zastanów się dobrze, co robisz."

Ale jeźdźcy byli jak zaczarowani; każdy z nich miał nadzieję wygrać panień, a oni powiedzieli jeden do drugiego, -

"Jest oczywiste na wstępie, że ta panieńska, pieszo, nigdy nie będzie w stanie wyprzedzić żadnego z nas, ale to Że jeden wśród nas, których Bóg i szczęście błogosławi, zniósł jej dom."

wtedy, gdy dziewica kleją ręce razem, wszyscy zbliżają się do przodu na kursie. Zanim uruchomili połowę odległości, dziewica już przekręciła je przez długą drogę, ponieważ rozłożyła małe skrzydła z pod nią ramionami. Wtedy jeźdźcy krzyknęli do siebie i pobudziły i biczowały ich konie, dopóki ją wyprzedzili.

Kiedy dziewica zobaczyła to, rzuciła włosy z głowy i rzuciła ją od niej. W jednej chwili powstał gęsty drewno, w którym jeźdźcy stracili się na jakiś czas, nie wiedząc, w którą stronę się odwrócić. W końcu przybyli ponownie na jej torcie i rzucili się po nią z pełną prędkością. Tymczasem dziewica znacznie zyskała na nich; Ale bitowali się i pobudzili konie i wyprzedzili ją jeszcze raz. A kiedy dziewica zobaczyła, że ​​była tak ściśle nacisnęła, łza spadła z oka, która wkrótce stała się szybkim strumieniem, w którym jeźdźcy byli prawie utonął. Z nich wszystkich samego Syna Car, pływając konno przez powódź, był w stanie podążać za swoimi krokami.

Jak widział, że dziewica była daleko przed nim, wywołał ją trzy razy, W imię Boga, przestać, a ona stała w miejscu, w którym była. Potem ją chwycił i przyciągnął ją do siodła, a z powrotem na suchej ziemi, odwrócił konia przez przejazd do domu. Ale kiedy dotarł do najwyższego punktu, i odwrócił się, by spojrzeć na nią, LO! Dziewica zniknęła!

i nbsp;