Bajki ludowe
Bajki autorskieLady Clare była w ogrodzie z widokiem na morze. To był letni dzień, a wiele kolorowych motyli przeniało się pod drzewami i wśród słodkich pachnących kwiatów.
Lady Clare zwierwił złote warkocze z grzebieniem kości słoniowej, siedząc na karmazynowej aksamitnej poduszce. Spojrzała na morze, a ona widziała szalunkową flotę dla ziemi.
On był w poleceniu wszedł na brzeg. Był zniknął Rycerz, ale jego funkcje nie można było postrzegać, ponieważ jego Vizor był na DÓŁ.
zbliżając się do Lady Clare, zasalutował ją, a w ten sposób ją poruszyła -
"Hast Thou, Szlachetny Knight, widziała mojego męża, który licytuje mi wiele lat temu, kiedy popłynął do świętej ziemi?"
"Nie znam twojego męża, uczciwej pani. Przez co powinienem go znać? "Na jego Lance nosił czerwony pennon; Warda moich włosów służyła go na pasek, z którego zawiesił swój miecz. Ale jeśli nie widziałeś go, rycerza krzyża, a potem biada do mnie, samotna wdowa, ponieważ mam trzy córki, i wszystkie są niezamężne."
"Jestem żołnierzem "kontynuował rycerz; "Wojna jest moim zatrudnieniem. Ale co byś dasz, uczciwy pani, mieć twój mąż w pobliżu? Ivory, "Odpowiedziała Lady Clare.
"Nie troszczę się o złoto ani pieniądze; Nie są dla mnie użycia, bo jestem żołnierzem i zaangażowany w wojnę i nigdy nie widziałem męża. Ale czego byś dasz uczciwą panią, mieć go tutaj? zapytał rycerza.
"Dałbym ci moich klejnotów, których nie można ważyć ani zmierzyć; Dałbym ci moją złotą krosną i moim łuszfikiem spalenia srebra – powiedziała Lady Clare.
"Nie życzę złota ani dla srebra: ze stalą jest moja ręka lepiej zapoznała się, bo jestem wojownikiem, I nigdy nie widziałem twojego męża. Ale co będziesz miał go mieć go w pobliżu? płakał rycerz.
"Chciałbym, aby cię wybrać jedną z moich córek; Są tak uczciwe jak Księżyc lub jako słońce, gdy wznoszą się, "Wezwała Lady Clare.
"Nie chcę twoich córek; Mogą nie wyjść za mnie, bo jestem żołnierzem i zaangażowany w wojnę, i nigdy nie rzucam oczy na męża. Ale co byś miał tu mieć własnego rycerza? zawołał wojownika Jeszcze nie zaoferował sobie, uczciwej damy – powiedział Rycerz.
"Opasany rycerz, który odważa się, że zasługuje na to, by być wciągnął wokół mojego ogrodu, przywiązany do ogonów moich koni. Chodź tu, moi wasale i karaj ten niegrzeczny żołnierz! zawołała Lady Clare.
"Nie wzywać do twoich Wassali, bo są moje również", powiedział Rycerz; "I nie gniewaj się na mnie, bo już pocałowałem TO."
"Wtedy jesteś na pewno mój dzielny Pan", powiedziała Lady Clare; "Ale jak się udowodniasz?"
"przez złoty pierścień z siedmioma klejnotami, które podzielone przez ciebie, kiedy wyszedłem" odpowiedziała rycerz. "Oto moja połowa; Gdzie jest twoja? Ale, oh, mój mąż, radość w widząc, znowu miała najwyżej robił wizerę."