Roszpunka (Niemiecka bajka)

Było kiedyś mężczyzna i kobieta, która długo na próżno życzyła dziecku. Na długości kobieta ma nadzieję, że Bóg ma zamiar przyznać jej pragnienie. Ci ludzie mieli trochę okna z tyłu domu, z którego można zobaczyć wspaniały ogród, który był pełen najpiękniejszych kwiatów i ziół. Było to jednak otoczone wysoką ścianą, a nikt nie ośmielił się wejść w to, ponieważ należał do czarodziejskiego, który miał świetną moc i został przerażony przez cały świat.

pewnego dnia kobieta była Stojąc przez to okno i patrząc w ogród, kiedy zobaczyła łóżko, które zostało posadzone z najpiękniejszą szał (Rapunzel) i wyglądał tak świeżo i zielony, że tęskniła za nią i miał największe pragnienie jedzenia niektórych.

To pragnienie wzrosło codziennie, a gdy wiedziała, że ​​nie mogła z tego zdobyć, ona dość odsadzona i wyglądała blado i nieszczęśliwy. Wtedy jej mąż był zaniepokojony i zapytał: "Co cię zaatakowała, droga żona?"

"Ach", odpowiedziała: "Jeśli nie mogę dostać trochę szwajciny, która jest w ogrodzie za Nasz dom, do jedzenia, umrę. Co to będzie. Ona na raz uczyniła go sałatka, a zjadła go z dużą swobodą Gdyby miał odpocząć, jej mąż musi jeszcze raz zejść do ogrodu.

w mroku wieczoru, dlatego znowu się upowali; Ale kiedy zamienił się na ścianę, był strasznie przestraszony, bo zobaczył czarownika stojąc przed nim.

"Jak możesz odważyć", powiedziała, że ​​zły wygląd " Moja rampa jak złodziej? Cierpisz na to! Moja żona zobaczyła twoją szpon z okna i poczuł tak długo, że umarłaby, gdyby nie miała pewności. dla niego: "Jeśli sprawa będzie taka, że ​​sayest, pozwolę ci zabrać jak najwięcej szałowej, jak będzie, tylko robię jeden warunek, musisz dać mi dziecko, które twoja żona przyniesie na świat; będzie dobrze traktowany, a ja będę dbać o to jak matka Dziecko imię Rapunzel i wziął ją z nią.

Rapunzel wzrósł w najpiękniejsze dziecko pod słońcem. Kiedy miała dwanaście lat, czarownica zamyka ją w wieżę, która leżała w lesie, i nie mieli ani schodów, ani drzwi, ale dość na szczycie były małym oknem. Kiedy zakrzywienie chciała wejść, umieściła się pod tym, i płakała,

"Rapunzel, Rapunzel,

Duszę do mnie włosy."

Rapunzel miał wspaniały Długie włosy, w porządku, jak spun złoto, a kiedy usłyszała głos czarownicy, odparowała jej plecione warkocze, rowioni ich wokół jednego z haczyków o oknie powyżej, a potem włosy spadły dwadzieścia ells, a czarodziejstwa wspięły się To.

po roku lub dwóch, przyszedł, aby syn króla jechał przez las i poszedł przez wieżę. Potem usłyszał piosenkę, która była tak urocza, że ​​stał wciąż i słuchał. Była to Rapunzel, który w swojej samotności minęł czas w pozwalając jej słodkim głosie.

Syn Króla chciał wspiąć się do niej, i szukał drzwi wieży, ale żaden nie można znaleźć. Rodował do domu, ale śpiew tak głęboko dotknął jego serce, że każdego dnia wyszedł do lasu i słuchał go. Raz, kiedy w ten sposób stał się za drzewem, zobaczył, że przyszła tam zakrzywienie, a on usłyszał, jak płakała,

"Rapunzel, Rapunzel,

Duszę włosy".

następnie Rapunzel zawieść warkocze jej włosów, a czarownica wspięła się do niej, a następnego dnia, kiedy zaczęło się rosnąć ciemno, poszedł do wieży i płakał,

"Rapunzel, Rapunzel,

Dulić włosy."

Natychmiast Włosy spadły, a syn króla wspiął się.

na początku Rapunzel był strasznie przestraszony, gdy człowiek, taki jak jej oczy nigdy jeszcze nie ujrzały, przyszedł do niej; Ale syn króla zaczął rozmawiać z nią jak bardzo jak przyjaciel i powiedziała jej, że jego serce było tak poruszone, że pozwolił mu nie odpocząć, a on był zmuszony go zobaczyć.

wtedy. Rapunzel stracił strach, a kiedy poprosił ją, czy zabrała go za męża, i zobaczyła, że ​​był młody i przystojny, pomyślała: "On pokocha mnie bardziej niż stara Dame Gotheel" I powiedziała tak, i położyła ją w jego ręce.

Powiedziała: "Chętnie odejdę z tobą, ale nie wiem, jak zejść. Przynieś ze sobą motek jedwabiu za każdym razem, gdy przychodzisz, a ja splatam drabinę z nim, a kiedy to jest gotowe, zejdę, a ty go weź mnie na koniu."

zgodzili się To do tego czasu powinien przyjść do niej każdego wieczoru, ponieważ stara kobieta przyszła w dzień. Enchanress nic z tego nie zauważyła, dopóki Rapunzel powiedział do niej: "Powiedz mi, Dame Gotheel, jak to się dzieje, że jesteś tak cięższy dla mnie, aby sporządzić niż syn młodego króla, który jest ze mną za chwilę"

"ah! Tobie niegodziwe dziecko – zawołał czarodziej, "co słyszę, powiedzą! Myślałem, że rozdzieliłem cię od całego świata, a jednak oszukałeś mnie!"

w jej gniewie, ściskała piękne warkocze Rapunzel, owinięte je dwukrotnie wokół lewej ręki, przejął parę nożyczek Right i snip, snap, zostały odcięte, a urocze warkocze leżały na ziemi. I była tak dotknięta, że ​​wzięła biednego Rapunzela na pustynię, gdzie musiała żyć w wielkim żalu i nędzy warkocze włosów, które odciął do haczyka okna, a kiedy nadszedł syn króla i płakał,

"Rapunzel, Rapunzel,

Duszę Włosy,"

Ona Pozwól włosom w dół ! " Płakała kpiąco: "Wytrwałeś najdroższą, ale piękny ptak nie ma już śpiewania w gnieździe; Kot ma go i zarysować oczy. Rapunzel jest stracony do Ciebie; Nigdy więcej nie zobaczysz."

Syn Króla był obok siebie z bólem, a w jego rozpaczy skoczył z wieży. Uciekł z jego życiem, ale ciernie, do których upadł, przebił oczy. Potem wędrował dość ślepy o lesie, jedliśmy tylko korzenie i jagody, a nic nie robił, ale lament i płacze nad utratą jego najdroższej żony.

W ten sposób wędrował w nieszczęście przez kilka lat Długość przyszła na pustynię, gdzie Rapunzel, z bliźniakami, do których dali, urodził, chłopca i dziewczynę, żył w nieszczęśnicy. Usłyszał głos i wydawało mu się, że poszedł do niego, a kiedy zbliżył się, Rapunzel znalazł go i upadł na szyję i płakał.

Dwa jej łzy zwilżały oczy i oni wzrósł ponownie, a on widział z nimi jak wcześniej. Prowadził ją do jego królestwa, gdzie został radośnie przyjęty, a oni mieszkali przez długi czas, szczęśliwy i zadowolony.